Nadere kijk op de knappe restauratie van de historische Emile Braunschool te Gent

In 1999 werd het als monument geklasseerde gebouwencomplex van de voormalige Emile Braunschool in de Volderstraat aangekocht door de Gentse Universiteit. Architectenbureau Van Acker & Partners wisten de geklasseerde gebouwen in ere te herstellen en het complex aan te passen aan de noden en wensen van een moderne universiteit.

Het voormalige jezuïetencollege heeft een enorm grote historische waarde. In 1817 werden er immers de eerste lessen van de Gentse Universiteit gedoceerd. Sinds de restauratie in 2009 voltooid werd, doet het dienst als uitbreiding van de faculteit Rechtsgeleerdheid. De aansluiting tussen de eerdere facultaire gebouwen en de Emile Braunschool verloopt via twee nieuwbouwtoevoegingen.

De binnenkoer van de historische Emile Braunschool

Het originele concept werd zoveel mogelijk behouden. De bestaande bouwvolumes, de specifieke ruimte-indeling en de vele fraaie historische elementen bekleden dus ook in het nieuwe concept een prominente rol. Daarnaast hebben Van Acker & Partners verdwenen bouwdelen in de geest van hun oorspronkelijke stijl heropgebouwd. Dit alles moest in symbiose worden gebracht met de creatie van nieuwe volumes in hedendaags materiaal.

In de praktijk gaat het om een doorgedreven restauratie van het zeventiende-eeuwse stucplafond, de blootlegging van de eveneens zeventiende-eeuwse decoratieve aankleding van de verbindingsvleugel (muurschilderingen, consoles, gordelbogen) en drie hedendaagse toevoegingen in de gedaante van een nieuwe galerij aan de westvleugel, een verticale circulatie aan de paddenhoek en de wederopbouw van de bovenste verdiepingen van de verbindingsvleugel.

    

De grootste uitdaging voor de architecten was het stijlvol combineren van historische en nieuwe elementen.

Op het vlak van gevelafwerking hebben Van Acker & Partners geopteerd voor Cortenstaalpanelen die stuk voor stuk op maat gemaakt werden. Voorts bleek ook de uitvoering van de historische en nieuwe detailleringen allerminst eenvoudig. Zo heeft men bijvoorbeeld het originele sierplafond van de bibliotheek teruggeplaatst en fresco’s die pas tijdens de restauratie ontdekt werden volledig opgepoetst.

Hoewel een monument niet hoeft te voldoen aan de hedendaagse EPB-normen, heeft men toch rekening gehouden met energiebesparing. In het historische schrijnwerk is namelijk een dunne dubbele beglazing met getrokken glas aangebracht. Daarnaast is de nieuwe galerij uitgerust met een free-cooling-systeem dat automatische nachtkoeling mogelijk maakt.


    

De linkse foto toont de gevel van de nieuwe gaanderij, opgebouwd uit op maat gemaakte Cortenstaalpanelen. Op de rechtse foto ziet u de bibliotheek met het teruggeplaatste originele sierplafond.