De Sint-Ritakerk in Harelbeke is ondanks de klinkende naam die ze getekend heeft, nog relatief onbekend. Léon Stynen ontwierp deze betonnen constructie, die een totaal andere beleving en uitwerking voor staat van de typologie ‘kerk’. Voor Quinten Malfait, stagiair bij DMOA, alvast reden genoeg om er zijn masterscriptie aan te wijden, en de kerk voor te dragen voor onze rubriek ‘Niet gekend, wel bemind’.
In de nieuwe rubriek 'Niet gekend, wel bemind' nodigen we architecten uit om zelf een geliefd project van een collega in de kijker te zetten dat nog niet eerder de aandacht kreeg die het verdient. Ken je zelf zo'n project? Laat het ons weten via info@architectura.be!
Hoe en wanneer hebt u het project leren kennen?
Als een casestudie voor mijn masterproef (Van God Los) aan de KU Leuven, faculteit Architectuur.
Wat was uw eerste indruk?
Het is een zeer speciaal gebouw in een banale omgeving. Exterieur en interieur zijn qua vormentaal en structuur hetzelfde, toch is het verschil van de ruimtelijke beleving fenomenaal verschillend.
Wat spreekt u zo aan in dit project?
Het sacraal karakter, een totaal andere beleving en uitwerking van de typologie ‘kerk’. Het interieur brengt je naar een andere dimensie, er is geen enkele link met de buitenwereld, of architecturale referentie.
Kent u de ontwerpvisie achter het project?
Ja, zeer goed aangezien ik mijn masterscriptie hierover maak.
Herkent u uw eigen ontwerpvisie of manier van werken in het project? Zo ja, op welke vlakken wel? Zo nee, op welke vlakken niet?
Ja, de architectuur belichaamt de essentie van de connectie tussen de aarde en de hemel. Zijn architectuur is zo specifiek en uniek op de wereld dat het zijn relevantie ten opzichte van de kosmos verstevigd. Deze relatie en monumentaliteit lijkt me vandaag de dag iets waar architecten terug naar opzoek moeten gaan en waar ik als student ook veel mee bezig ben. Wat is de impact van een monument op zijn omgeving op korte en lange termijn en welke culturele relevantie heeft dit dan?
Waarom is het project volgens u minder gekend, maar verdient het toch een plek in de schijnwerpers?
De Sint-Ritakerk is onbemind en ongekend voor de lokale bevolking. Op het architecturaal niveau beginnen meer en meer mensen de kerk te kennen naar aanleiding van de overzichtstentoonstelling van Léon Stynen in het VAI in 2018. Het beschermd monument zou echter veel bekender moeten zijn omdat het een prachtige naslag is van ons naoorlogs onroerend erfgoed, van één van de voornaamste Belgische architecten uit deze periode.
Hoe zou u het project in drie woorden omschrijven?
Ambigu, ambitieus en universeel.