Nieuw kloostercomplex in Hoeselt verenigt sereniteit met strak interieurconcept

In het Limburgse Hoeselt rondden PCP Architects en Bouwbedrijf Dethier voorbije zomer een bijzonder project af. Voor de Zusters van de Voorzienigheid, een traditionele kloosterorde van Franse origine, ontwierpen en bouwden ze een markant, nieuw kloostergebouw. Het resultaat mag er zijn, maar is toch anders dan je van een klooster zou verwachten. Hoewel de meubels van de zusters tekenen voor een klassiek accent, biedt het complex over het algemeen immers een uiterst strakke, hedendaagse aanblik.



Anders dan je van een kloostercomplex zou verwachten, ademt het nieuwe klooster van de Zusters van de Voorzienigheid hedendaagse architectuur.



Nieuwbouwklooster

Wie niet op de hoogte is van dit project en onbevangen de Bruilofstraat in Hoeselt inrijdt, zal allicht nooit vermoeden dat er achter het mooie, nieuwe complex in het midden van de straat een klooster schuilgaat. Ook als je het gebouw betreedt, merk je het niet meteen. Het is pas in de gemeenschappelijke leefruimte en de kapel dat het begint te dagen dat er wel degelijk een tiental kloosterszusters verblijven. Anders dan je van een kloostercomplex zou verwachten, ademt het hedendaagse architectuur. “Het was even wennen, maar inmiddels zijn we het wel al gewoon,” vertrouwt zuster Lutgarde ons toe. Zij en de andere Zusters van de Voorzienigheid wisselden hun aftandse kloostergebouw in de Dorpsstraat vier maanden geleden in voor dit even verderop gelegen nieuwbouwexemplaar.
Het U-vormige complex biedt op het gelijkvloers plaats aan een grote leefruimte met keuken, een flexibel in te richten polyvalente ruimte, een bescheiden kapel (die gescheiden wordt van de polyvalente ruimte aan de hand van een mobiele wand), acht individuele kamers met sanitaire cel en een gastenkamer met keukentje. Vanuit de grote, maar gezellige leefruimte kijk je via brede raampartijen uit op de groene binnentuin. Een klein vijvertje geeft het geheel wat extra glans. Op de verdieping vinden we nog een verrassend moderne vergaderzaal (inclusief groot projectiescherm) en twee ruime appartementen (eentje voor de hoofdzuster en eentje voor twee andere zusters).



De mooie binnentuin vormt in zomerse tijden een absolute meerwaarde. Een klein vijvertje geeft het geheel nog wat extra glans.



Strak, hedendaags ontwerp

Het mag dus duidelijk zijn dat PCP Architects niet zozeer een typisch 'klooster' heeft ontworpen. Ondanks het feit dat de zusters beslotenheid en sereniteit gewend zijn, koos PCP resoluut voor een strak en hedendaags ontwerp. Aan de buitenzijde vertaalt deze keuze zich in een rationele, gelijmde baksteenfaçade die aan de straatkant gedeeltelijk is uitgerust met een karakteristieke houten gevelstrook. Binnenin is wit dan weer de dominante kleur. Nagenoeg elke ruimte baadt in het daglicht, dat via grote ramen en strategische ingeplante koepels riant zijn weg naar binnen vindt. Discreet geïntegreerde verlichting springt bij waar nodig, al tref je in de leefruimte en de vergaderzaal ook wel enkele knappe designlampen aan. Met het oog op een eventuele toekomstige herinrichting als servicecomplex is het klooster tiptop en zelfs behoorlijk luxueus afgewerkt (parketvloeren, geïntegreerde verlichting, knap meubilair, ...). “Het spreekt voor zich dat die hoogwaardige afwerking voor ons een van de voornaamste aandachtspunten was,” vertelt Kristof Aerts, projectleider van bouwbedrijf Dethier, dat behalve voor de ruwbouwwerken ook instond voor de binnenafwerking. “We waren verrast door de hoge detailgraad van het ontwerp, maar anderzijds was PCP evengoed verrast door onze manier van werken en ons engagement om het project van erg nabij op te volgen. Je kan dus gerust spreken van een win-winsituatie.”



Ondanks het feit dat de zusters beslotenheid en sereniteit gewend zijn, koos PCP resoluut voor een strak en hedendaags ontwerp.



Gedeeltelijk ingegraven

Na een jaar en drie maanden intensief bouwen werd het nieuwe klooster in juli opgeleverd. De realisatie van het complex had echter behoorlijk wat voeten in de aarde, vooral door zijn specifieke inplanting. “Het klooster bevindt zich op een hellend perceel en is aan de achterkant dus als het ware ingegraven in de grond,” licht Kristof Aerts toe. “Om dit te kunnen realiseren, moesten we het perceel grondig uitgraven en achteraan een vijf meter hoge betonnen wand storten. Aangezien we dit deel van het werk in een zeer natte periode moesten uitvoeren en de ondergrond erg drassig en lemig was, was dat toch allesbehalve evident. We hebben het echter goed voor elkaar gekregen en zijn blij dat het gedeeltelijk ingraven van het gebouw toch een mooie meerwaarde vormt. Het groendak loopt quasi naadloos over in de tuin, wat ervoor zorgt dat het gebouw uitstekend geïntegreerd is in zijn omgeving. Je ziet het: geen alledaags project, maar dat maakt het net zo mooi en bijzonder!”



Het klooster bevindt zich op een hellend perceel en is aan de achterkant dan ook gedeeltelijk ingegraven in de grond. Dit maakt dat het groendak quasi naadloos aansluit bij de tuin.


Foto's: Marc Sourbron

Noot: Dit artikel verscheen eerder al in Bouwen aan Vlaanderen.