Ruimte optimaliseren
De oudere blokken worden verdieping per verdieping (van boven naar beneden) gerenoveerd. Dit gebeurt erg grondig. De oudere afdelingen worden tot op de ruwbouw gestript, zodat men alles – vloeren, plafondbekleding, sanitaire cellen, enz. – kan omvormen of vervangen. Om dit te kunnen doen, moet het ziekenhuis de verdiepingen in kwestie natuurlijk volledig kunnen ontruimen. Sinds de realisatie van de nieuwbouw is hier gelukkig eindelijk voldoende ruimte voor. Omdat het de patiënten in het verleden vooral aan die ruimte ontbrak, proberen de architecten deze nu door enkele eenvoudige ingrepen te maximaliseren. “Het zit 'm hierbij vaak in kleine, maar niet onbelangrijke dingen,” zegt interieurarchitecte Kristel Van Der Weeën. “Om plaats te winnen in de kamers, hebben we de wanden van de sanitaire cellen bijvoorbeeld uitgevoerd in plaatmateriaal van slechts twee centimeter dik. Bovendien laten we het meubilair zoveel mogelijk op maat maken, zodat er in de kamers geen ruimte verloren gaat. Zulke meubels zijn bovendien onderhoudsvriendelijk, wat natuurlijk erg belangrijk is in een ziekenhuis. Ook de andere materialen zijn onder meer op basis van hun duurzaamheid en onderhoudsgemak gekozen. We hebben eveneens rekening gehouden met het functioneren van de dokters en de verpleegkundigen. Doordat we de wand van de sanitaire cellen schuin geplaatst hebben, kunnen ze de bedden makkelijker binnen- en buitenrijden en zien ze de patiënt beter wanneer ze een blik in de kamer werpen, zodat ze de eventuele ernst van een situatie sneller kunnen inschatten.”
Warm en tijdloos
Van der Weeën herbekeek niet alleen de ruimtelijke indeling, maar ook de inrichting van de kamers, de gangen, de consultatieruimtes en de wachtzalen. Hoewel het functioneren van het ziekenhuis nog steeds centraal staat, proberen ziekenhuisdirecties en zorgarchitecten meer en meer rekening te houden met de wensen van hun patiënten. Deze situeren zich volgens Van Der Weeën meer en meer op esthetisch vlak: “Het is voor ons een permanente uitdaging om het functionele te koppelen aan het esthetische. Patiënten verlangen dat hun kamer een rustige, mooie omgeving is. Ze zijn immers ziek en kunnen dus – ook op het vlak van interieur – alle 'drukte' missen als kiespijn. We hebben dan ook geopteerd voor een tijdloze inrichting met warme accenten. Zowel jong als oud moeten er zich thuis kunnen voelen. Fris wit wordt gecombineerd met donkerhout of enkele welgemikte kleuraccenten. Een overdaad aan kleur zou niet passen in een serene zorgomgeving als deze en zou waarschijnlijk ook veel sneller als 'gedateerd' beschouwd worden dan de inrichting die we uiteindelijk gekozen hebben.”
Fris en harmonieus
Dit neemt echter niet weg dat bepaalde tinten of kleurschakeringen hier en daar de show stelen. Hoewel de nieuwe inrichting eerder naar het neutrale neigt, zijn er voldoende elementen die van de omgetoverde ruimtes zowel een boeiend en intrigerend als een mooi en harmonieus geheel maken. Zo zijn de consultatieruimtes voor pediatrie en kinder- en jeugdpsychiatrie beschilderd met groenachtige tinten die verwijzen naar de natuur en elementen van een boslandschap. In het restaurant counteren warme houttinten de combinatie van de witte muren en de inoxmaterialen. In de gangen zijn de stootboorden uitgevoerd in volkernplaten die dezelfde kleur hebben als het schilderwerk, zodat ze niet langer een storend visueel element vormen. Het nieuwbouwgedeelte, dat opvalt door de grote glaswand aan de voorkant van de imposante inkomhal, wordt met de oudere gedeelten verbonden via een zorgboulevard met een bankautomaat, een broodjeszaak, een cafetaria, een shop en een kapsalon. Hier lopen tijdelijke tentoonstellingen met foto's of schilderijen, die voor een permanente dynamiek zorgen. Het OLV Ziekenhuis voelt op deze manier niet meer aan als een 'ziekenhuis', maar als een gezellige publieke ruimte waar patiënten in alle rust opnieuw gezond kunnen worden.