Ontdek de LOBSTER bank van architect Caroline Voet tijdens Antwerp Design Week

Caroline Voet is een Antwerpse architecte die met haar artistieke werk de grenzen tussen architectuur, design, scenografie en grafische expressie overschrijdt. Met haar studio werkt Voet aan uiteenlopende projecten voor musea en opdrachtgevers als het Vlaams Architectuurinstituut (VAi) en het kunstencentrum De Singel in Antwerpen. Naast deze publieke interieurs ontwerpt ze ook karakteristiek meubilair, geïnspireerd door de poëzie van beweging en de essentie van dagelijks gebruik.

Elegante speelsheid

De LOBSTER is, mede dankzij de materiaalkeuze, uiterst geschikt voor buiten. ​ Elf eenvoudige, smalle poten zorgen voor een elegante speelsheid, terwijl het zitgedeelte verschillende mogelijkheden biedt. Alle kanten zijn voorkanten, waardoor de LOBSTER zich graag nestelt midden in de tuin of op een centrale plek in een gebouw. Door de geplooide vorm met tegenover elkaar liggende leuningen, kan je er altijd op plaatsnemen met je gezicht naar de zon. Ze nodigt uit om vanuit verschillende hoeken samen te zitten, verrassend en speels. De LOBSTER bank komt in drie kleuren.

Architectuur van binnenuit

Caroline Voet maakt met haar Studio al jaren meubels met een architecturaal karakter, functioneel en poëtisch. Ze ontstaan dan telkens op maat binnen uitzonderlijke architectuurprojecten en interieurs, zoals de Prelude voor de loges in De Singel, of de tafels voor het VAi. Dit werkt ook omgekeerd, in een gelaagde dialoog vol wisselwerkingen en kruisbestuivingen. Die menselijke schaal van ‘architectuur van binnenuit’, van meubels en objecten, is voor Caroline Voet het vertrekpunt voor ruimtelijke ontwerpen.

Bank met persoonlijk verhaal

Met de LOBSTER bank ontwerpt Caroline Voet voor de eerste keer ook een meubel dat gegroeid is vanuit een eigen verhaal: "De LOBSTER bank is een ode aan mijn papa, die in april van dit jaar overleed. Als kind gingen we vaak wandelen op Linkeroever in Antwerpen, langsheen het maritiem openluchtmuseum Boeienweide. Mijn zus en ik beklommen dan de schroeven, ankers en boeien die daar in een wijds grasveld opgesteld stonden, en we hadden elk onze vaste plekjes. De groene boei was van Sofie, de rode van mij. Mijn vader, die ook kreeft is van sterrenbeeld, was daar dan ook altijd op vertrouwde afstand in de buurt. Dat speelse samenzijn, onze geheimpjes delen, dat zich even toeëigenen van een plekje dat ook met anderen gedeeld wordt, die onbezorgdheid van een kleine thuis maken met een wijds uitzicht, dat is de LOBSTER bank."