Onze-Lieve-Vrouw in Geel (LLOX Architecten) is een bijzonder woonzorgcentrum. De nieuwbouw bevindt zich op de plaats van het vroegere moederhuis in het centrum van Geel, dat in de loop van de jaren dienst deed als ziekenhuis en woonzorgcentrum. In het straatbeeld maakt het deel uit van vooral gesloten bebouwing, maar het achterliggende binnengebied is daarentegen erg open en wordt gekenmerkt door meer alleenstaande, vaak historische gebouwen.
Het gebouw werd opgetrokken rond een patio die open ruimte brengt en zorgt voor veel daglicht en transparantie. Er ontstaan zo doorzichten tussen verschillende verdiepingen die sociale interactie mogelijk maken. Zithoeken, eetruimtes, cafetaria en gang bevinden zich rond de centrale patio.
Doorzichten naar buiten
De positie op de hoek van twee straten bepaalt de vorm van het gebouw. De ontwerpstructuur loopt parallel met deze straten. Met een toegelaten diepte van 17 meter ontstaat plaatselijk een typische gangopbouw met kamers aan weerszijden. Om het standaard beeld van een 'rustoord' te doorbreken, werden ter hoogte van de leef- en zithoeken en de ergo/kine-ruimte doorzichten naar de buitenomgeving ontworpen, zowel naar de straat als naar het groene binnengebied.
Baksteenmix op maat
De baksteengevel past goed in de stedelijke omgeving. De mix van rode en bruingrijze bakstenen zorgt voor speelse kleurnuances en geeft het traditionele bouwmateriaal een eigentijdse toets. Ter hoogte van de cafetaria wordt het gebouw omhoog geplooid en op pilotis geplaatst. Op de verdiepingen wordt het gesloten bouwblok onderbroken door terrassen en uitspringende delen afgewerkt in zink. De vorm van deze uitspringende delen en de grote glaspartijen leggen de achterliggende functies bloot.
Architecten gaan steeds meer op zoek naar exclusieve tinten voor hun gevels. Nelissen Steenfabrieken speelt daar optimaal op in door volledig op maat mixsorteringen uit te voeren voor de architect. Voor het project 'Zusterhof' in Geel ontstond de Fado. Een zacht geschakeerde mixsortering op maat.
Speels interieur
Het interieurconcept kreeg als thema “doorheen de eeuw met films” en loopt als rode draad doorheen het gebouw als kapstok voor kleuren, vloeren, wandbekledingen en zelfs benamingen.