Be Part in Waregem, een gekende cultuurplek, heeft plaats moeten ruimen voor een commercieel appartementsgebouw. Volgens architect Frank Delmulle (Delmulle Delmulle Architecten) stellen de Stad Waregem en het Provinciebestuur West-Vlaanderen zich met deze beslissing als overheid boven de wet.
Als je als architect of als bouwheer een vijs uit een balk draait van een gebouw dat opgenomen is in de inventaris Onroerend Erfgoed Vlaanderen, dat komt er een flinke rel en riskeer je een fikse boete.
Niet zo dus voor het Provinciebestuur van West-Vlaanderen en voor de Stad Waregem. Die hebben, zonder boe noch bah, de waardevolle gebouwen van ‘Be Part’ met de grond gelijk laten maken. Be Part, initieel als tentoonstellingsruimte en kunstgalerij Art Box opgericht door Filips Bossuyt in 1996, was na een ongeval van Filips sinds 2003 verkocht aan en eigendom van de Provincie West-Vlaanderen.
Be Part in Waregem, cultuurplek bij uitstek in de regio, heeft plaats moeten ruimen voor een commercieel appartementsgebouw. Dit soort ontwikkelingen roept vragen op over de waarde van culturele plekken en de impact van verstedelijking op gemeenschappen.
Cultuurplekken zoals Be Part zijn belangrijk voor de lokale gemeenschap. Ze bieden ruimte voor creativiteit, samenkomst en culturele uitwisseling. De sloop van dergelijke plekken voor commerciële doeleinden leidt tot een gevoel van verlies en vervreemding in de buurt. Daarnaast kan de overdaad aan appartementsgebouwen in een gebied - en zeker in het al overgeappartementiseerde Waregem - leiden tot gebrek aan diversiteit, zorgen voor segregatie, vermindering enge uitholling van de leefkwaliteit.
De gebouwen van Be Part zijn logischerwijze opgenomen in de inventaris Onroerend Erfgoed Vlaanderen. De site Be Part is niet zomaar een verzameling van een aantal gebouwen. Het kan, wat eerder uitzonderlijk is in Vlaanderen, als een gesamtkunstwerk beschouwd worden van historische architectuur, hedendaagse architectuur, landschapsarchitectuur en hedendaagse kunst.
De historische gebouwen uit 1947 zijn ontworpen door architect Maurice Bovyn, de gebouwen uit 1994 door architectenbureau Frank Delmulle, het landschap rond de gebouwen uit 1994 door landschapsarchitect Denis Dujardin en de poorten Porta Fratum uit 2010 door het kunstenaarsduo Pieter & Robin Vermeersch. Ook waren meerdere kunsttentoonstellingen, met curator Patrick Ronse, gebaseerd op een dialoog met de site.
Al dit uitzonderlijks is zonder verpinken met de grond gelijk gemaakt. Er is geen takje groen meer te bespeuren op de site. En dit ten behoeve van Residentie Pomerol, een commercieel woonproject met keuze uit één, twee of drie slaapkamers!?
Staat de overheid boven de wet?
Uiteraard hebben we gepoogd een klacht in te dienen tegen dergelijk machtsmisbruik en onrecht. Maar blijkt dat de klacht dient ingediend te worden bij de zondaars!
“Ik laat u graag weten dat ik uw mail met een klacht tegen de afbraak van het Westerlaan 17 in Waregem, goed heb ontvangen.
Ik kan echter niets doen met uw klacht, gezien het agentschap Onroerend Erfgoed geen bevoegdheid heeft inzake de sloop van niet beschermde gebouwen, ook geen adviserende.
Het gebouw is opgenomen in de wetenschappelijke Inventaris Onroerend Erfgoed.
De bevoegdheid ligt bij de gemeentelijke overheid, waardoor u uw klacht moet wenden tot de stad Waregem.” (Vlaamse overheid, Agentschap Onroerend Erfgoed).
Gerelateerde dossiers
Onze partners