-
![]()
© PxHere
Vorige week bereikte ons het nieuws dat 25 gezinnen hun appartement in Sint-Truiden moeten verlaten wegens instortingsgevaar ten gevolge van houtrot. Het appartementsgebouw in kwestie werd amper zes jaar geleden opgetrokken maar wekenlangs blootstelling aan weer en wind tijdens de bouwwerken veroorzaakte tot houtrot, met alle gevolgen van dien. Een drama voor de bewoners en het komt ook de reputatie van hout als bouwmateriaal, dat nochtans sterk aan een opmars bezig is, niet ten goede.Voor Piet Kerkhof van Wood Architects heeft het voorval niet zozeer te maken met houtbouw op zich maar wijst het op een fundamenteel probleem binnen de bouwsector: de te snelle overschakeling naar hightech en het chronisch gebrek aan geschoolde arbeiders. Ook de overheid zet volgens Piet Kerkhof een enorme druk op het economisch businessmodel van de bouwsector. Hieronder kan u zijn reactie integraal lezen.
De bouwsector is in de laatste twee deccenia van een stabiele, conservatieve en weinig vernieuwende sector naar een hoogtechnologisch raderwerk geëvolueerd. We worden recent via de media geïnformeerd over gebeurtenissen met al dan niet desastreuse gevolgen. Het instorten van schoolgebouw in Antwerpen was nog niet uit de media of we kregen al melding van de schade aan de houtstructuur van het Truiense appartementsgebouw. Dit zijn stuk voor stuk drama’s voor alle slachtoffers, die op één of andere manier betrokken zijn. Uiteraard gaat mijn medeleven uit naar de families van de slachtoffers, die er het leven hebben bij verloren. Ik vergeet ook niet alle andere slachtoffers, waaronder bewoners, architecten, ingenieurs, (onder)aannemers, en vele anderen. Niet alle bouwvakkers zijn malafide. Het leeuwendeel doet zijn/haar job met de nodige fierheid en wilt een goed resultaat neerzetten.
Maar soms loopt het wel eens goed mis. Dit legt iets heel fundamenteel bloot in de bouwsector. En dit is niet in het minst te wijten aan de te snelle overschakeling naar hightech. Maar de overheid gaat hier zeker ook niet vrijuit. Overreglementering, uitpersing van DBMF, PPS, wedstrijden, en dergelijke meer zetten een enorme druk op het economisch bussinessmodel van de bouwsector. De verwachtingen worden door deze evolutie dermate opgedreven tot een niveau dat onbetaalbaar wordt. Anderzijds kan ons onderwijs niet meer zorgen voor een vlotte instroom van degelijk geschoolde arbeiders. Er is een chronisch tekort aan mensen met de nodige vaardigheden om de openstaande vacatures in te vullen. En dan brengt Europa soelaas met vrij verkeer van goederen en personen. Zonder afbreuk te doen aan de buitenlandse bouwvakkers. Ze beschikken meestal wel over een goede opleiding, maar zijn daarom nog niet vertrouwd met de Belgische bouwsector. Dit leidt tot de toren van Babel.
Wij dienen ook de verouderde wetgeving in vraag te stellen omtrent verantwoordelijkheden van de verschillende bouwactoren. Van rechtswege en ter bescherming van de consument resulteert een gerechtelijke expertise in een zoektocht naar het geld. Ik verwijs hier naar de gasontploffing in Gellingen, nu reeds bijna 17 jaar geleden. Met deze toestanden is het slachtoffer allerminst verder geholpen.
Architectuur is en blijft een koninklijke kunst, die een immense impact heeft op het welzijn van bewoner/gebruiker. Laten we dit allerminst vergeten. En of het nu de moderne houtbouw (CLT) of geprefabriseerde betonbouw of staalbouw is, één ding hebben ze gemeenschappelijk, namelijk de hightech. Vanuit de beton-, staal- en houtsector is er een aanbod aan opleidingen nodig, zodat onze architecten, ingenieurs, veiligheidscoördinatoren, constructeurs en alle andere bouwvakkers zich degelijk kunnen scholen in deze te snel veranderde sector.
“Bezint eer ge begint” is een heel belangrijk uitgangspunt.
Gerelateerde dossiers
Onze partners