PODCAST. Het wintercircus in Gent: een complex complex

Na een lange leegstand heeft het wintercircus in Gent opnieuw een bestemming. Het icoon uit het verleden krijgt een nieuw leven cultuurtempel van de Arteveldestad. Het startschot werd gegeven met de uitzendingen rond het WK voetbal, maar er is meer. Het wintercircus is klaar om in de toekomst een gevarieerd cultuuraanbod te brengen. In de podcastaflevering die Architectura over het wintercircus opnam, bleek dat de verschillende partijen die meewerkten aan de realisatie van het project met recht en reden trots zijn op hun bijdrage. Zo ook Furnibo, de hoofdaannemer van het project.

Jan Busschaert van Furnibo had een stevige dosis stress voor het WK voetbal, en niet omdat hij zo’n grote supporter van de Rode Duivels is. “Veel gebouwen worden geleidelijk aan in gebruik genomen”, legt hij uit. “Hier was het eerste gebruik meteen een live uitzending voor ongeveer twee miljoen mensen live op tv.” En dat zorgt voor druk bij een hoofdaannemer. “Voor mij was het: gaat er niets misgaan? Wat zal er allemaal boven komen? Gaat het brandalarm niet afgaan? En nog zoveel meer.”

Van duivenkot naar moderne reus

Het gebouw is dan ook zeer snel van een bij wijze van spreken groot uitgevallen duivenkot moeten evolueren tot een moderne reus, terwijl er veel nieuwsgierigen waren. “Voor mij was de eerste kennismaking de sleutel ophalen bij SO Gent”, zegt Jan Busschaert. “Die kregen we mee op de absolute voorwaarde dat we de deur telkens dicht hielden, om alle nieuwsgierigen buiten te houden.” Zo gezegd, zo gedaan. “Op het moment dat je binnen komt, kruip je in een cocon waar het stadsrumoer op de achtergrond nog hoorbaar is, maar eigenlijk kwam je in een heel groot lokaal waar je enkel nog duiven hoorde. Een omgeving midden in de stad, maar toch helemaal afgezonderd ervan.”

Een complex complex

Het wintercircus is een groot en complex project. “De grootste uitdaging voor ons was voornamelijk de locatie: er was enkel een vier meter brede poort waarlangs alle middelen naar binnen moesten. En we hadden ook het misschien domme idee gehad om te beloven dat er geen inname van het openbaar domein ging zijn”, lacht Busschaert. “Daar hebben we een paar keer op gevloekt, maar het is toch gelukt.”

Maar niet alleen de locatie was complex. “Het was niet zo makkelijk”, bevestigt Jan Busschaert. “Maar we hebben in de eerste fase de complexiteit van het gebouw goed leren kennen terwijl we in de ondergrond en funderingen bezig waren. Toen fase twee kon aanbesteed worden hadden we het voordeel dat we het gebouw door en door kenden. Maar dat is eigenlijk ook een nadeel omdat je dan alle complexiteit ten goede kent en je dat in het achterhoofd houdt. Je gaat dan niet door op de normale prijs, omdat je weet dat bepaalde dingen niet makkelijk zijn en de prijs hoger moet. Maar in een openbare aanbesteding is dat niet de beste manier om een project binnen te halen.”

Verrassingen

Bij projecten met zo’n rijke geschiedenis als het wintercircus kunnen er soms verrassingen uit de bus komen. En de hoofdaannemer kwam inderdaad enkele opvallende zaken tegen. “We hebben de brandkast uiteraard gevonden. Die was al jaren te zwaar om naar buiten gesleurd te worden.” Er zijn zelfs maatschappelijke tendensen waar te nemen in de vondsten uit het wintercircus. “We vonden de oude boekhouding van de jaren vijftig en zestig onder het kantoor van Mahy. Verrassingen zagen we daar niet in, behalve dat het leven inderdaad veel duurder is dan vroeger.”

Op vlak van speciale ontdekkingen kan ook een gang onder het podium tellen. “We ontdekten die eigenlijk niet zelf, onze voorgangers wezen ons erop”, zegt Jan Busschaert. “Dat was het gangetje waar de grote verdwijntruc van de circusartiesten gebeurde. Dat heb ik toch even getoond aan mijn kinderen.”

Samenwerking

Voor een hoofdaannemer is het belangrijk dat de partijen goed samenwerken. “We gingen elke dag met plezier naar de werf, omdat iedereen op gelijke voet stond”, licht Busschaert de samenwerking toe. “Ik zou daarom pleiten dat er voor dit soort projecten in de toekomst nog meer naar samenwerking als model gewerkt wordt, in plaats van het klassieke openbare aanbestedingsmodel waar bijna iedereen een tegenstrijdig belang heeft. Het mag niet te veel kosten en het moet zoveel mogelijk opbrengen.”

“In dit type project is dat eigenlijk een tegenstrijdigheid met het project zelf, waar we alle verrassingen een antwoord moeten bieden”, gaat hij verder. “Het is heel moeilijk om in een openbare aanbesteding alles netjes te omschrijven en volledig uit te werken, terwijl het gebouw zelf vol verrassingen zit.”

Meer weten over het wintercircus? Beluister dan zeker de podcast!

 

Deel dit artikel:
Met medewerking van
Onze partners