Quartz kantoren Brussel (POLO architects)

Open huis

Het kantoorgebouw van de 21^ste eeuw moet voldoen aan de ambities en wensen van de hedendaagse ‘bewoner’ en inzetten op een verhoogde belevingswaarde. De metafoor van het ‘open huis’ zorgt ervoor dat het vastgeroeste idee van een kantoorgebouw wordt bijgesteld naar een plek waar gewerkt én geleefd wordt.

Drie ingrepen zorgen voor de realisatie van dit idee. Allereerst wordt een verhoogde transparantie mogelijk gemaakt door het ruimtelijk samenvloeien van het gelijkvloers en de lager gelegen tuinverdieping. Daarnaast wordt één centrale kern voorzien in de oksel van het gebouw. Hierdoor worden de samenhorigheid en flexibiliteit verhoogd en ontstaan er interessant diagonale zichten naar de stad en de tuin. Tenslotte verbinden vides met interne trappen de verdiepingen doorheen het gebouw. Dit creëert een grotere samenhorigheid en interactie tussen werknemers door hun onderlinge fysische en mentale afstand te verkleinen.

Twee gezichten

Het verschil in oriëntatie en karakter van de omliggende straten bepaalt het gevelontwerp en zorgt voor een gebouw met twee gezichten. Alle gevels hebben genereuze, verdiepingshoge glaspartijen. Maar aan de smallere Jozef II-straat is eerder een introverte gevel gewenst. Dit is de zuidgevel waar de zon in de zomer hoog staat en buiten gehouden wordt door een zonwering van grote, horizontale lamellen. Aan de westgevel staat de zon veel lager en hebben horizontale lamellen weinig effect. Voor deze gevel aan de uitermate brede Kunstlaan is eerder een extravert karakter vereist. Hier wordt gebruik gemaakt van gevlochten inox gordijnen die de metafoor van het ‘open huis’ onderstrepen. Deze gordijnen kunnen naargelang de zon elektrisch open- of dichtgeschoven worden. De strategische hoeklocatie van hoofdingang wordt geaccentueerd door een opmerkelijke betonrand.

Autonoom zwevend volume

Op niveau van het maaiveld wordt de gevel in de Jozef II-straat teruggetrokken ten opzichte van de rooilijn. Hierdoor gedraagt het hoofdvolume zich als een autonoom ‘zwevend’ volume en wordt een mooi zicht op de binnentuin gecreëerd. In de Kunstlaan wordt de heersende bouwhoogte gevolgd – deze is hoger dan in de Jozef II-straat – maar wordt lager aangesloten ter hoogte van het buurgebouw. Het hoogteverschil van bijna twee meter wordt opgevangen door een plint die het open karakter van het gebouw versterkt.

Een bijzondere materialiteit was nodig om de vooruitstrevende kwaliteiten van het gebouw zichtbaar te maken in de lange rij van anonieme gebouwen. Het resultaat is een gebouw opgetrokken in glas en gebroken wit architectonisch beton met roestvast stalen gordijnen.