Het drietal werd uitgeroepen als de winnaars van de 39e Pritzker Prize, de zogenaamde Nobelprijs van de architectuur. Hun projecten benadrukken een specifieke materiaalkeuze en vakmanschap. Een bewust kleurgebruik, transparantie en licht resulteren in een oeuvre dat gaat van openbare gebouwen tot huizen, kleuterscholen en wijnkelders.
De drie zijn Spaans Catalaans en zijn afkomstig uit Olot (Girona), waar ze momenteel nog steeds gevestigd zijn. Samen richtten ze RCR Arquitectes op, nadat ze afstudeerden in 1987 van ETSAV, de architectuurschool in Valles. Het is de eerste keer dat er drie architecten tegelijk de prijs winnen, en slechts de tweede keer dat die eer te beurt viel aan Spaanse architecten. Dat gebeurde voor het eerst in 1996, toen Rafael Moneo de prijs won. RCR ontwierp samen met het Gentse architectenbureau Coussée en Goris de nieuwe stadsbibiliotheek van Gen, dat de naam De Krook meekreeg.
Lokale focus
Het trio won voor het eerst een prijs in 1989, met het Punta Aldea Lighthouse. Over een tijdspanne van dertig jaar spitsten ze zich met hun projecten toe op locaties en hun verhalen. Ze creëren ruimtes die in dialoog staan met hun respectieve context. Door de materialen met transparantie te combineren, zoeken Aranda, Pigem en Vilalta connecties tussen het interieur en het exterieur. Zo wordt hun architectuur zowel emotioneel als experimenteel.
De drie architecten houden zich vooral bezig met projecten die een diepgaande lokale focus en invloed hebben. De meeste van die projecten bevinden zich in Europa, vooral op het Iberisch schiereiland en in Spanje. Binnen dit kader hebben ze geprobeerd een universele identiteit op te roepen door een materieel palet te gebruiken van bijvoorbeeld gerecycleerd staal en plastiek.
Compromisloze architectuur
“Ze hebben laten zien dat eenheid van materiaal een ongelooflijke kracht en eenvoud kan creëren”, aldus Glenn Murcutt, voorzitter van de jury. “De samenwerking tussen deze drie architecten resulteert in compromisloze architectuur op een poëtisch niveau, en weerspiegelt tijdloos werk met groot respect voor het verleden.”
De waarde van lokaal geproduceerde architectuur in een geglobaliseerde wereld is een belangrijk punt geweest in de keuze van de jury. “Meer en meer mensen vrezen dat we onze lokale waarden, onze lokale kunst en onze lokale gebruiken verliezen door internationale invloeden”, verklaart de jury. Volgens de jury helpen de laureaten ons om op een mooie en poëtische manier in te zien dat het antwoord op dit vraagstuk niet of/of is, en dat we – op z’n minst in de architectuur – beide kunnen hebben: onze wortels stevig in de grond met uitgestrekte armen naar de rest van de wereld.
De ceremonie van de Pritzker Prize zal plaatsvinden in het State Guest House van het Akasaka Palace in Tokio op 20 mei 2017.