Recensie (Filip Canfyn): Het Predikheren. Herbestemming van een kloosterruïne tot stadsbibliotheek

Onze huiscolumnist Filip Canfyn las het boek dat een fotografische ode brengt aan Het Predikheren in Mechelen en aan zijn transformatie. De kloosterruïne werd pas onlangs na een grondige restauratie herbestemd tot nieuwe stadsbibliotheek. “Een mooi boek over een wonderlijke bibliotheek! Hosanna! Halleluja! En waarom?”

In september 2019 schrijf ik de column ‘Boekentoe’, met volgende zinnen erin: “Ik kijk naar de foto’s en zie nog lege ruimten, die warmte geven en welkom roepen. Ruimten, die smaken naar meer, als ruimten al kunnen smaken. Het Predikheren, een klooster met kerk in hartje Mechelen, dat dateert van 1650 maar al sinds 1975 leeg staat, wordt herschapen in een boekentempel slash cultuurpaleis slash stadsoase. Alle lof moet gaan naar Korteknie Stuhlmacher Architecten uit Rotterdam, die, samen met Callebaut Architecten, na een Open Oproep alle vakmanschap uit de kast halen. Mechelen wou ‘een plek om op verhaal te komen’ en die projectdefinitie kan niet raker geformuleerd noch beter waargemaakt worden. Laat daarom Het Predikheren ook de plek worden, waar niet alleen op verhaal gekomen wordt maar ook om een verhaal. Om een boek.”

Zo’n boek is alleszins ‘Het Predikheren. Herbestemming van een kloosterruïne tot stadsbibliotheek’ (Public Space, 2019), dat samengesteld wordt door Mechteld Stuhlmacher, een van de architecten, en Joeri De Bruyn. Een zalig boek, vormelijk en inhoudelijk sterkgemaakt door verschillende fotografen en auteurs. Sublieme foto’s van de ruïne, van de restauratie, van de werf en van het eindresultaat worden relevant aangevuld met het ontwerpverhaal en essays over de essentie van hét erfgoed en dé bibliotheek. Op wit en kartonkleurig papier, dat van het lezen ook een lekkere tactiele ervaring maakt. Ik word betoverd door de restauratiefilosofie, die de littekens van het verleden, de tekenen des tijds behoudt en etaleert. Ik buig het hoofd voor het craftmanship en de warmte van het overvloedig aanwezige houten binnenschrijnwerk. Ik raak in vervoering van de ontelbare beelden, die bladzijde na bladzijde de kracht van dit ontwerp illustreren. En van dit boek.

Is het een signaal over onze huidige cultuur dat zo’n mooi boek over zo’n wonderlijke bibliotheek moet gesubsidieerd en gesponsord worden om uitgegeven te kunnen worden? Zonde toch.  

Architectura.be geeft nog steeds vijf exemplaren van het boek weg. Interesse? Stuur dan als de bliksem een mailtje naar info@architectura.be met je adres en antwoord op volgende wedstrijdvraag: ‘Wie verzorgde de foto’s in het boek Kempenatlas?' Een tip: snuister eens op de website van Public Space. De wedstrijd loopt tot 15 januari. Een onschuldige hand pikt de winnaars eruit.

Deel dit artikel:
Onze partners