-
![]()
© Gompel & Svacina
Meten is weten, denkt de overheid, niet onterecht, en daarom moet op regelmatige basis een hoop experts binnen en buiten de administratie een nog grotere hoop indicatoren aansnijden en afwegen. Dat secure werk en die onderbouwde kennis, die àlle respect verdienen, worden dan in woord en beeld gegoten tot een lijvig, leesbaar en relevant rapport. Spijtig genoeg vertelt dat kleurrijk document telkens weer dat het beleid van die overheid en vooral de gevolgen van het niet-beleid van die overheid geen goede punten verdienen. Dat weten we dan weer, denkt de overhied, en wordt het wachten op het volgende meten. En de volgende stille biecht en het volgende interessante boek, waarvan men mag hopen dat weinigen het lezen om het niet té genant te maken. Dat is de essentie van ‘Vlaamse Woonmonitor 2021’. (Ik gebruik trouwens krèk dezelfde intro voor mijn recensie van ‘Ruimterapport Vlaanderen 2021’.)
Het rapport is subliem, qua duidelijkheid en volledigheid. Er wordt geen enkele component van de woonsituatie ongemeten en onbesproken gelaten: huishoudens, inkomens, vraag en aanbod, prijzen, hypothecair krediet, kwaliteit, betaalbaarheid, woonzekerheid, verhuisbereidheid, energieverbruik, tevredenheid, … Het wordt een ouderwetse maar actuele huisvestingsencyclopedie, die de vele actoren en stakeholders van het thema een solide basis op het werkveld moet geven. Kortom, tien op tien voor de wetenschappelijke inhoud van het rapport.
De boodschap, de interpretatie van de cijfers, krijgt een pak minder punten. De meetresultaten worden weliswaar zeer genuanceerd geduid maar toch kan niet ontkend worden, zeker na het lezen van het boek, dat het nog verre van goed zit met de allereerste zin van het boek zelf: “Goed wonen is belangrijk, voor iedereen. Daarom is het recht op wonen opgenomen in de Belgische Grondwet. De verantwoordelijkheid voor het recht op wonen is in België doorgeschoven naar de gewesten. Zij moeten er samen met de gemeenten en tal van andere actoren voor zorgen dat iedereen goed en betaalbaar kan wonen.” Iedereen goed én betaalbaar? Ik dacht het niet, het boek ook niet. De genuanceerde duiding, die een constructieve discussie wil aangaan over al dan niet terechte gangbare stellingen (vooral rond beschikbaarheid en betaalbaarheid), kan voor een goede verstaander niet verhullen dat er beleidsproblemen bestaan. Het gebrek aan sociale woningen en de discriminatie van huur ten voordele van eigendom, bestuurlijke opties, die al meer dan vijftig jaar bestaan, blijven wegen op die beschikbaarheid en betaalbaarheid.
‘Vlaamse Woonmonitor 21’ heeft onvoorstelbaar weinig persaandacht gekregen: een gebrek aan interesse of de bedoeling? Het lijkt wel of het voor de overheid belangrijker is te kunnen zeggen dat ze de cijfers hebben dan iets met die cijfers te doen. Het boek staat wel rechtop in mijn bibliotheek als nuttig naslagwerk. Spijtig toch? (Zie ook ‘Ruimterapport Vlaanderen 2021’.)
VLAAMSE WOONMONITOR 2021
Sien Winters
Gompel & Svacina, november 2021
Gerelateerde dossiers
Onze partners