Een duidelijke dialoog tussen de Vauban-bastionarchitectuur en moderne vormgeving: dat is wat Govaert & Vanhoutte Architects beoogde met de renovatie van de Ieperse Kazematten. Een aanzienlijk deel van de opdracht bestond in het restaureren van het halfondergrondse monument met als voornaamste betrachting het waterdicht maken van de muren die in contact staan met de omhullende aarden wal.
Een duidelijke dialoog tussen de Vauban-bastionarchitectuur en moderne vormgeving: dat is wat Govaert & Vanhoutte Architects beoogde met de renovatie van de Ieperse Kazematten. Een aanzienlijk deel van de opdracht bestond in het restaureren van het halfondergrondse monument met als voornaamste betrachting het waterdicht maken van de muren die in contact staan met de omhullende aarden wal.
De Kazematten maken deel uit van de Vauban-bastionarchitectuur en zijn deels of volledig ondergrondse ruimtes die met een bomvrij gewelf bedekt zijn. Ze dienden als schuilplaats voor de troepen of als opslagplaats voor het oorlogsmateriaal. De Ieperse Kazematten liggen ingebed in de aarden wal die tegen de hoofdmuur van de vestingen werd opgeworpen.
Ondanks de ondergrondse ligging bevond het monument zich in een relatief goede bouwfysische staat. Vanaf de jaren 60 werden de ruimtes als koelkamers gebruikt. Dat heeft meer schade aangericht aan de wanden en baksteengewelven dan de jarenlange waterinfiltratie van bovenaf. Daarom werd alle grond tijdelijk verwijderd. Nadien kregen de ondergrondse beschadigde afwateringssystemen een opknapbeurt en tot slot werd het geheel ingepakt op een waterdichte manier.
Het geklasseerde monument bestaat uit vijf individuele langwerpige ruimtes die telkens door middel van een dubbele poort ontsloten worden op de straat. De onderlinge relatiemogelijkheid tussen de beuken is vrij beperkt en in een aantal gevallen volledig afgesloten.
Het ontwerp tracht de bestaande ruimtes en materialen zoveel mogelijk te behouden binnen een restauratiekader. De nieuwe elementen zoals de inkomsas, de sanitaire blok en het barelement hebben een uitgesproken hedendaags karakter waardoor er een duidelijke dialoog ontstaat tussen oud en nieuw, hetgeen de historische eigenheid van de plek moet versterken. Qua uitbreiding is er ook nog sprake van een infopunt, een polyvalente (vergader)zaal en een tentoonstellingsruimte.
De Kazematten maken deel uit van de Vauban-bastionarchitectuur en zijn deels of volledig ondergrondse ruimtes die met een bomvrij gewelf bedekt zijn. Ze dienden als schuilplaats voor de troepen of als opslagplaats voor het oorlogsmateriaal. De Ieperse Kazematten liggen ingebed in de aarden wal die tegen de hoofdmuur van de vestingen werd opgeworpen.
Ondanks de ondergrondse ligging bevond het monument zich in een relatief goede bouwfysische staat. Vanaf de jaren 60 werden de ruimtes als koelkamers gebruikt. Dat heeft meer schade aangericht aan de wanden en baksteengewelven dan de jarenlange waterinfiltratie van bovenaf. Daarom werd alle grond tijdelijk verwijderd. Nadien kregen de ondergrondse beschadigde afwateringssystemen een opknapbeurt en tot slot werd het geheel ingepakt op een waterdichte manier.
Het geklasseerde monument bestaat uit vijf individuele langwerpige ruimtes die telkens door middel van een dubbele poort ontsloten worden op de straat. De onderlinge relatiemogelijkheid tussen de beuken is vrij beperkt en in een aantal gevallen volledig afgesloten.
Het ontwerp tracht de bestaande ruimtes en materialen zoveel mogelijk te behouden binnen een restauratiekader. De nieuwe elementen zoals de inkomsas, de sanitaire blok en het barelement hebben een uitgesproken hedendaags karakter waardoor er een duidelijke dialoog ontstaat tussen oud en nieuw, hetgeen de historische eigenheid van de plek moet versterken. Qua uitbreiding is er ook nog sprake van een infopunt, een polyvalente (vergader)zaal en een tentoonstellingsruimte.
Gerelateerde dossiers
Met medewerking van
Onze partners