Samyn & Partners bouwen voor EU in Brussel

In Brussel vordert het bouwproject Résidence Palace gestaag. In dit nieuwe gebouw komen vanaf 2013 de Europese top en de Raad van ministers bijeen. Het wordt het qua duurzaamheid een modelgebouw, zoals de lidstaten van de EU hebben gewenst. Wedstrijdwinnaar Samyn & Partners werkte dit project uit in samenwerking met Studio Valle Progettazioni.

De technische kant van de zaak is voor de ingenieurs van Buro Happold. Het gaat om een project van 160 miljoen euro. Oplevering van het gebouw voorzien voor juli 2013.Het Justus Lipsius-gebouw is sinds 1995 het hoofdkwartier van de Raad van de Europese Unie. Het ligt in het hart van de Europese wijk in Brussel, aan het Schumanplein. Na de uitbreiding van de Europese Unie in 2004 is het gebouw stilaan te klein geworden. Daarom heeft de Staat het gebouw A van het "Residence Palace", afgestaan aan de Raad.

Bouwprogramma

Dit gebouw wordt de toekomstige zetel voor Europese Raad en de Raad, na de renovaties en aanpassingen. Het Residence Palace moet dus ingericht worden om zittingen van de Europese Raad (vier keer per jaar), de Raad van de Europese Unie (twee keer per week) en belangrijke vergaderingen te kunnen opvangen. Het gebouw moet ook over kantoren voor de president beschikken, het Algemene Secretariaat van de Raad huisvesten, en hoogwaardigheidsbekleders, delegaties van de lidstaten en de internationale pers kunnen accommoderen.

Art deco
Het project combineert de renovatie van een art decogebouw uit het interbellum met de bouw van een nieuwe constructie, en bij het ontwerp van het geheel hebben spaarzaamheid en zorg voor het milieu voorop gestaan. De nieuwe gevel wordt opgebouwd uit een mozaïek van uit verschillende Europese landen afkomstige oude houten kozijnen. Op het dak van het gebouw komen zonnecellen en het regenwater wordt nuttig gebruikt.

Het Residence Palace complex werd door de Zwitserse architect Michel Polak gebouwd tussen 1922 en 1927 op het initiatief van de financier Lucien Kaisin. Het was een eerste poging om dicht bij het stadscentrum een project met prestigieuze collectieve huisvesting te ontwikkelen. Na een kortstondig commercieel succes, werd het Art Decogebouw omgevormd tot een kantoorgebouw na de tweede wereldoorlog door de diensten van de Belgische Staat. Op het einde van de jaren zestig kwam er een nieuw gedeelte en een nieuwe gevel bij aan de achterzijde van het gebouw, aan de kant van de Wetstraat.

Concept
Een deel van het gebouw werd afgebroken op het einde van de jaren tachtig om plaats te maken voor het Justus Lipsiusgebouw, de actuele zetel van de Raad. De oorspronkelijke gevels en de inkomhal staan vandaag op de lijst van het beschermd architectonisch erfgoed van de stad. Omwille van de regelgeving op het gebied van ruimtelijke ordening is de uitbreiding van het gebouw voorzien aan de noordoostelijke zijde: twee nieuwe gevels vormen het L-vormig gebouw om tot een ''kubus''. De omsloten binnenplaats vormt een ruim atrium, beschermt van het stedelijke stof, dat de hoofdinkom bevat en het nieuwe volume, in lantaarnvorm, voor de conferentie- en vergaderzalen.

    

 

De vorm van het volume volgt de minimum oppervlaktes voor ieder conferentiezaal of andere: van de perszaal op niveau +1 tot de kleinste eetzaal voor 50 personen op niveau +11 en de vergaderzalen op niveau +3, +5 (is de grootste met een capaciteit van 250 personen) en +7. Ieder verdiep is een elliptische vorm van verschillende dimensies maar met eenzelfde centrum. De structuur, zelf al lijkt het niet zo te zijn, is perfect symmetrisch. Gerecycleerde houten ramen (van de verschillende Europese landen) met enkele extra helder beglazing, wordt tot een harmonisch patchwork samengevoegd, om een nieuwe dubbele gevel te vormen.

Duurzaamheid
De gevel fungeert als een noodzakelijke akoestische buffer tegen het verkeerslawaai van de Wetstraat. Ook biedt hij een eerste thermische isolatie voor het atrium. Aangemoedigd door de evolutie van de voorschriften voor energie van de Europese Unie, worden er over heel Europa momenteel en in de eerstkomende jaren een groot aantal ramen van oude woningen gerenoveerd. Miljoenen oude houten ramen worden vervangen door nieuwe en meer isolerende ramen met dubbele beglazing. Een gedeelte van de ramen wordt opnieuw opgelapt en gerecycleerd in het kader van het project en neemt zo deel aan duurzame ontwikkeling.

    

Het plan is om tegelijk een praktisch en filosofisch statement te leveren via het hergebruiken van deze traditionele bouwelementen die uitdrukking geven aan de culturele diversiteit van de Europese Unie. De raad wenste ook dat het gebouw een voorbeeld zou zijn voor duurzaam bouwen. Deze wens vertaalt zich in verschillende aspecten zowel in architecturale conceptie als in de technieken, zoals een parasol van fotovoltaïsche zonnepanelen geplaatst op alle daken voor de productie van elektriciteit: de zonnepanelen zijn zowel op de oude als het nieuwe gedeelte geplaatst, symbolische link tussen het verleden en de toekomst.