Schimmelsanering in woningen

Basisprincipes

Schimmels zijn micro-organismen die veel schimmelfragmenten, schimmelsporen en bijproducten (MVOC's*) vrijzetten in onze binnenlucht en die een gevaar kunnen vormen voor de gezondheid van de bewoners. Door gecontamineerde materialen weg te nemen enerzijds en de materialen die ter plaatse blijven correct te reinigen anderzijds, tracht men de schimmelbelasting in ons binnenmilieu terug te brengen tot een aanvaardbaar niveau.

Door reeds bij de eerste visueel waarneembare schimmelgroei te reinigen, tracht men de besmetting aan het oppervlak te beperken. Ingrepen waarbij de schimmel aan het oog onttrokken wordt, zoals het plaatsen van voorzetwanden en het behangen of overschilderen van de probleemzone, zijn te vermijden. Dergelijke interventies creëren immers een besloten zone, waarin schimmels zich verder ontwikkelen.

Voordat men de schimmelvlekken begint te reinigen, moet men de precieze oorzaak ervan achterhalen. Als ze te wijten zijn aan vocht, dient men de vochtbron(nen) te elimineren. Indien dit niet gebeurt, zal de schimmel immers terugkomen. De sleutel tot een succesvolle sanering ligt dus bij het oplossen van de vochtoorzaak en het verwijderen of – indien mogelijk – correct reinigen van de aangetaste materialen.

De te hanteren saneringsmethode is enerzijds afhankelijk van de omvang van de aantasting en anderzijds van de aard van de onderliggende materialen (zie afbeelding 2):

• indien de aantasting beperkt is tot een klein à middelgroot oppervlak, kan men zelf tot actie overgaan. Bij schimmelgroei op grote schaal (> 3 m²) doet men daarentegen best een beroep op een firma die gespecialiseerd is in dergelijke problemen
• wat de aard van de materialen betreft, speelt de porositeit een belangrijke rol:
  • gelet op het feit dat de schimmels in dit geval kunnen doordringen tot in de poriën, is de schade bij poreuze materialen (bv. gipskartonplaten, behangpapier ...) vaak veel omvangrijker dan deze die men met het blote oog kan waarnemen. Van zodra het beschimmelde oppervlak groter wordt dan 0,5 m², is er bovendien een reëel gevaar voor doorgroei naar de onderliggende lagen. Aangetaste poreuze materialen worden bijgevolg beter verwijderd
  • bij niet-poreuze materialen (bv. beton, keramische tegels …) treedt er enkel schimmelgroei op aan het oppervlak, waardoor een reiniging voldoende is
  • semi-poreuze materialen (bv. pleister, panelen …) moeten op hun beurt onderworpen worden aan een grondige inspectie om na te gaan of er al dan niet sprake is van doorgroei en om te bepalen of een loutere reiniging tot de mogelijkheden behoort.

Lees dit artikel verder op de website van het WTCB.