Seniorencampus Ezeldijk wapent Diest tegen vergrijzing (ELD partnership)

Seniorencampus Ezeldijk is een onderdeel van een nieuwe residentiële wijk in het centrum van Diest, vlak naast het historisch Begijnhof, dat sinds 1998 officieel te boek staat als UNESCO-werelderfgoed. De wijk wordt opgetrokken op de terreinen van de vroegere Euro Shoe-schoenfabriek, op wandelafstand van de gezellige winkelstraten, de Grote Markt boordevol terrasjes en het ziekenhuis – wat uiteraard zo zijn voordelen heeft voor een woonzorgcampus. Kenmerkend is ook dat de Demer, die recent opnieuw werd opengelegd, langs het woonzorgcentrum stroomt en dat je er een mooi zicht hebt op de Ezeldijkmolen. “De naam Ezeldijk verwijst naar het verleden, toen ezels de bootjes met te malen en gemalen graan van en naar de molen voerden via de dijk langs de rivier”, vertelt Benny Vandewijer, directeur van het woonzorgcentrum. “Nu wordt hij dus bewandeld door bewoners en bezoekers van de stad, die te midden van ‘historisch oud’ en ‘hedendaags nieuw’ kunnen genieten van de rustige omgeving. Ook het woonzorgcentrum speelt daarbij een belangrijke rol. Ter hoogte van het Grand Café is immers een brede, autovrije ‘brug’ aangelegd over de Demer. Deze zal in zomerse tijden fungeren als een gezellig pleintje boven de meanderende rivier.”

Landmark

Het hoofdgebouw van de seniorencampus omvat het woonzorgcentrum en het centrum voor kortverblijf, met op de hoogste verdieping een achttal serviceflats. De andere flats zijn ondergebracht in een tweede gebouw dat schijnbaar op zichzelf staat, maar dat in werkelijkheid fysisch verbonden is met het hoofdvolume via een stijlvolle ondergrondse verbinding. Tussen de twee gebouwen in ligt een privaat binnenplein en een publieke wandel- en fietspassage. Onder het geheel bevindt zich een grote ondergrondse parking.

De architecturale vormgeving was in handen van ELD partnership. “Wat opvalt, is dat het woonzorgcentrum aan de buitenzijde volledig bekleed is met zwarte natuurleien, gebroken door witte raamstructuren”, zegt Benny Vandewijer. “De inpandige terrassen van de assistentiewoningen geven de gevelarchitectuur een speelse toets. Dit alles maakt het gebouw tot een landmark in de wijk, die daarnaast vooral zal worden gekleurd door residenties in baksteen met diverse tinten en vormen.”

Verzorgen en ontzorgen

De 105 woongelegenheden van het woonzorgcentrum (inclusief die van het Centrum voor Kortverblijf) zijn georganiseerd in drie leefgroepen van ongelijke grootte, gespreid over drie bouwlagen. Behalve eenpersoonskamers zijn er ook een aantal suites voor echtparen voorzien. Op het gelijkvloers mondt de leefgroep uit in een gezellige eigen binnentuin. De flatbewoners genieten van een magnifiek Grand Café met zicht op de Demer en het private binnenplein. Ze kunnen bovendien gebruikmaken van een brede waaier aan beschikbare diensten: het restaurant, de wasserij, de poets- en strijkdienst, de kinéfitness, medische verzorging, huishoudelijke hulp, het kapsalon … “Het doel is de bewoners of ‘gasten’ van Ezeldijk de kans geven om alles zelf te blijven doen wat ze zelf willen doen en hen voor al het andere maximaal te ‘ontzorgen’”, aldus Patrick Syen, bestuurder van Foyer de Lork en Probis Bouw en Ontwikkeling.”  

Eigen plek met dienstverlening

De zorgfilosofie van exploitant Foyer de Lork komt op seniorencampus Ezeldijk uitstekend tot haar recht. “Door de structuur van de campus genieten de bewoners van de flats van een 100% autonomie, een ‘eigen plek’, met daarnaast de garantie op een 24/7-dienstverlening dankzij de fysische verbinding met de diensten van het woonzorgcentrum. “Deze diensten (keuken, wasserij, etc.) worden aangeboden in eigen huis, met eigen medewerkers”, gaat Patrick Syen verder. “Gastvrijheid en ‘focus op mensen’ zijn centrale begrippen in onze visie. Als een van de weinige zorgoperatoren beschikken we naast de dienst kwaliteitszorg over een eigen ‘hospitality manager’. Deze bekijkt alle aspecten van wonen, zorg en dienstverlening door de bril der gastvrijheid. Dit heeft niet alleen betrekking op de architectuur, de decoratie en de sfeercreatie, maar ook op muziek, akoestiek, geur (en vooral de afwezigheid van minder fijne geuren), kleur, vriendelijkheid van het onthaal, omgang met klachten of bemerkingen, de tafelschikking en schikking van het gerecht op het bord in het restaurant … Kortom: ieder onderdeel van de ganse organisatie. Niet alleen de bewoners genieten van deze focus op gastvrijheid, maar ook het personeel, de leveranciers, vrijwilligers, doorverwijzers …  Een visie die zijn vruchten afwerpt. Acht weken na de opening hebben al meer dan vijftig bewoners een kamer of flat gehuurd in Ezeldijk.” 

Dit artikel verscheen eerder in het magazine Bouwen aan de Zorg.