Onze huiscolumnist Filip Canfyn volgt met professionele interesse webinars van de Inspiratiedag Duurzame Mobiliteit (17.09.21.) en leert uiteraard wat bij. Genoeg alvast om een column te inspireren.
Ik wist het niet (men kan niet alles weten) maar ik verneem van een verstandige lezinggever dat “honderd jaar geleden bijna één derde van de auto’s in de Verenigde Staten elektrisch reed”. Honderd jaar geleden? Wat huis-, tuin- en keukenresearch vertelt me dat de elektromotor al rond 1840 (!) en de oplaadbare batterij al rond 1860 (!) uitgevonden worden, dat vanaf 1897 (!) elektrische taxi’s in New York rondhossen, dat elektrische auto’s in het begin van de 20ste eeuw (!) 100 km/u halen en dat inderdaad honderd jaar geleden (!) 28% van de Amerikaanse auto’s elektrisch aangedreven worden. En ook in Europa wordt de elektrische auto een succes. Om evidente redenen: geen trilling, geen geluid, geen geur en geen gesukkel met versnellingen.
Het duurzame sprookje duurt maar tot pakweg 1920. Twee fenomenen gooien roet in het niet-vervuilende eten. Auto’s laten toe grotere afstanden af te leggen, dus gaat men verder van het werk wonen en kan de suburbanisatie opstarten. Dan wordt de beperkte actieradius van een elektrische auto een probleem maar de vlotte aankoop van een benzinewagen een oplossing. Op dat moment zien de oliebazen hun kans en worden de benzineprijzen zo verlaagd dat het elektrische alternatief uit de markt geduwd wordt. Henry Ford helpt bovendien een handje met goedkope auto’s op benzine. Andere belangen dus. Weeral.
Deze week komt ook het thorium-verhaal op de proppen. Dat thorium blijkt een betere brandstof voor het opwekken van kernenergie wegens veel minder operationeel risico, veel minder gevaarlijk afval en veel meer natuurlijke beschikbaarheid dan uranium. Nog los van het feit dat dit verhaal veel weg heeft van een slinks manoeuvre om kerncentrales in de running te houden moet het toch verwonderen dat niet eerder aan dit minder desastreus alternatief gedacht werd. Wat blijkt echter? In de jaren vijftig worden zowel thorium als uranium onderzocht. Uiteindelijk wordt gekozen voor het riskanter uranium omdat (en nu komt het) de Koude Oorlog volop woedt en atoombommen met uranium veel meer schade en dood veroorzaken. Andere belangen dus. Weeral.