Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft bedenkingen bij de mediasignalen, die in de aanloop naar Batibouw om aandacht roepen. Hij maakt graag een verschil tussen wat beweerd wordt en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn.
Na de bubbel van Autodinges komt altijd de poeha van Batidinges. Dat is een lokale natuurwet. Reclame en krantenbijlagen spuwen dan weer isolatiepanelen, keukenkasten of leefveranda’s in onze richting en telkens moet wat gestuurde blablabla ons vooral aanzetten tot het bouwen en kopen van die baksteen in onze maag.
De Nationale Bank waarschuwt dat de banken te veel risico’s nemen om toch maar breeduit leningen te verpatsen en de belangenvereniging van de banken durft de regering te vragen om maatregelen te nemen tegen de stoute leden. (Alsof de lobby van de voedselproducenten de regering zou verzoeken om maatregelen te nemen tegen de collega’s, die te veel zout, suiker of vet in hun spul stoppen.) Banken laten toe dat huishoudens tot 40% van hun leefbudget afbetalen, dat meer dan 90% van de verkoopprijs geleend wordt, dat de BTW met nog eens een andere lening vereffend wordt, … Meneer Immotheker pleit zelfs voor een looptijd van dertig jaar zodat meer geleend kan worden voor dezelfde maandelijkse aflossing. Slopen en nieuwbouwen zouden dan weer overal moeten kunnen aan 6% BTW. Enfin, elke belanghebbende heeft wel een ideetje om de tredmolen van Batidinges draaiende te houden.
Dat men zijn best doet om het zakencijfer te doen groeien is uiteraard geen probleem. Dat men hierbij geen rekening houdt met de effecten en vooral nevenschade van die eigenbaat ligt wél moeilijk. Waar heb ik het over? Wetenschappelijk onderzoek rond de fameuze woonbonus, de fiscale subsidie bij de aankoop van een woning, heeft uitgewezen dat elke maatregel, die het budget lijkt te verhogen of de prijs lijkt te verlagen, altijd resulteert in een effectieve verhoging van die prijs en dus in een feitelijke verlaging van het budget omdat hetzelfde niet meer aan dezelfde prijs kan gekocht worden. Het is eigenlijk pure economische wiskunde: wanneer de biedingskracht verhoogt leidt de concurrentie tussen bieders tot een verhoging van de vraagprijs van het object, waarvoor geboden wordt. Kortom, het probleem van betaalbaarheid wordt niét opgelost door meer te laten lenen, langer te laten lenen, goedkoper te laten lenen, minder belastingen te heffen, … Integendeel. Wat de oplossing wél is, en dat kan spijtig genoeg niet uitgelegd worden binnen het bestek van een column, zullen de protégés van Batidinges niet traag horen en al zeker niet vertellen. Intussen blijft ons woningpark deplorabel, energievretend, dus quasi middeleeuws. Geen nood, op naar volgende Batidinges, in 2020.
Gerelateerde dossiers
Onze partners