STEEN & BEEN. Borst nat (Filip Canfyn)

In het centrum van mijn woonstad K. brult een rally door de straten. Decarbonisering, fuck you, terwijl een paar tientallen kilometers verder mensen en dieren verzuipen. Na de waterbom in de Vesderstreek slaat nu het watertapijt van de Westhoek toe.

In ‘De Tijd’ (18.11.23.) linkt hydroloog Patrick Willems (KULeuven) die doffe ellende aan de klimaatverandering, die de lucht warmer maakt en meer damp laat vasthouden. Gevolg? Zowel extreme droogte als extreme regenval. Ondertussen ligt bijna 13% van Vlaanderen in overstromingsgevoelig gebied, wat ons bij de kwetsbaarste regio’s van Europa doet behoren. Toch blijven we maar verharden zodat het water minder kan infiltreren en dan maar zelf een uitweg zoekt. “Veel van de natuurlijke overstromingsgebieden zijn ingepalmd door menselijke activiteit.” We moeten dringend, bij nieuwe projecten of infrastructuur, een waterreflex krijgen of “anders haalt de klimaatverandering ons aanpassingsvermogen in”.

We weten dat inmiddels al een tijdje maar een globale gedragsverandering, dat is blijkbaar de brug te ver. Voor bouwshift, stikstof, water, … ontbreken elke sense of urgency, elk electoraal draagvlak, elk collectief bewustzijn om ons gedrag te veranderen. Volgende zomer zullen we trouwens opnieuw ons gazon sproeien, onze (lease)auto wassen en ons zwembad vullen. We kijken naar de orkaanmiserie in verre landen, en we noemen het een natuurramp. Case closed. We kijken naar de Vesder en de Westhoek, en we vergeten graag dat het hier om een cultuurramp gaat, om een gedragsramp, om een foertramp.

Laat ons stoppen met op onze borst te kloppen voor onze beschaving, laat ons beginnen met onze borst nat te maken. Momenteel water genoeg.