Onze huiscolumnist Filip Canfyn snapt niet goed waarom elektrische verwarming opeens een nec plus ultra wordt binnen de moeizame klimaatplannen. Minder koolstof, dat is duidelijk, maar meer elektriciteit? Vroeger verguisd, vandaag opgehemeld, waarom?
Ik heb genoeg jaren op de teller om mij nog te herinneren dat elektrische verwarming als machina non grata afgewezen werd. Elektrische radiatoren werden slechts gebruikt in goedkope huurflatjes: de eigenaar moest weinig investeren en de verbruiksfactuur belandde toch bij de bewoner. Elektrische accumulatoren, ook als die in daluren opgeladen werden, leverden rekeningen op, die tot drie keer hoger opliepen in vergelijking met gas en stookolie (nog zo’n lelijk eendje in de brandstofvijver).
In een artikel uit 2019 (!) op de website Ecobouwers.be, niet bepaald een platform voor klimaatontkenners, staat te lezen dat elektrische accumulatie in de jaren ’70 tot ’90 louter gepromoot werd om de overproductie aan kernenergie kwijt te raken. Daarom wordt betreurd dat nog 7% van de huishoudens deze verwarmingsvorm met weinig comfort en hoge kosten houden. In 2019.
Twee jaar later is elektriciteit de brandstof van de toekomst? Vanaf 2026 mag nieuwbouw geen gasaansluiting meer hebben. Elektrische verwarming moét. Ik begrijp dat gas niet past in zero carbon (laat daar geen twijfel over bestaan) maar als elektriciteit nu opeens de boel kan redden, waarom kon dat dan niet vroeger? Ik lees in de bijsluiter bij deze zelfverklaarde remedie dat elektrische verwarming maar goedkoop en verantwoord is als de stroom hernieuwbaar opgewerkt wordt, als de woningen energieneutraal worden, als intelligente toestellen gebruikt worden en als ons verbruik gemilderd wordt. Dat zijn veel als’en (en zeker die zelfbeperking wordt een moeilijke), dus de kans is reëel dat het allemaal een maat voor niets wordt en dat weer een ander verhaal moet opgedist worden. Met een comeback van kernenergie?
PS
Zullen er zo nog slechte dingen uit het verleden, die om evidente redenen afgeschaft werden, terugkeren? Slavernij, bijvoorbeeld? Het gebeurt al. De slaven heten nu koeriers, pakjesdragers, chauffeurs, … en werken uitgebuit en onbeschermd voor beursgenoteerde slavendrijvers, die hoogtechnologisch steenrijk worden en luisteren naar namen als Deliveroo, Über, HelloFresh, Zalando, … Ook zij kunnen het zéér goed uitleggen terwijl de consumentenkudde blindelings volgt.