Onze huiscolumnist Filip Canfyn belooft het na deze column nooit (!) meer te hebben over ene Santiago Calatrava maar ter onere van de eerste trein in een station in Mons zet hij nog eens een aantal eigen citaten op een rijtje om een punt te maken. Voor zover dat nog nodig mocht zijn.
“Wie mij kent weet dat ik eczeem krijg van starchitects als Santiago Calatrava, die van somptueuze tijd- en budgetoverschrijdingen hun handelsmerk kunnen maken zolang zichzelf belangrijk achtende mensen met hen op de foto willen.” (Column ‘Calatarara’, 03.06.15.)
“Met zijn breed uitgesmeerde strapatsen bevuilt hij het nest, bedriegt hij de kluit, bezoedelt hij de perceptie van ‘de architect’.” (Column ‘Calatragedie’, 31.03.16.)
“Dan volgt Luik. De ramp van Calatrava raakt in 2009 af, na 11 jaar werf en 545 miljoen euro. Dezelfde zot mag ook Mons gijzelen. Het paradepaardje moet in gebruik genomen worden in 2015, wanneer Bergen Culturele Hoofdstad van Europa wordt. Zelfs 2023 wordt niet gehaald en het budget moet een bijna vertienvoudiging slikken.” (Column ‘Mega-ezel’, 30.04.23.)
“Tien jaar vertraging en tien maal meer budget zijn het resultaat van de gestapelde onkunde van de vele bouwheren bij de politiek en de NMBS, een onkunde, die uitgebuit wordt door een scrupuleloze meester-tovenaar, die wie macht en geld heeft rond zijn vinger draait.” (voorbereiding interview in ‘De wereld vandaag’, Radio 1, 18.12.24.)
I rest my case. Op naar 2025.