Tijdens een bezoek aan de tentoonstelling De Wonderjaren in maquettes kwam het Filip Canfyn ter ore dat het Stedelijk Zwembad in Oostende hoogstwaarschijnlijk onder de sloophamer gaat. En dat is niet naar de zin van onze huiscolumnist. "Het is een schande dat een erfgoedstuk uit het patrimonium van de jaren zeventig, een markant voorbeeld van het brutalisme, weggerukt wordt uit een stad, waar al heel wat waardevolle architectuur heeft moeten sneuvelen, waar nu ook het stadhuis van Victor Bourgeois bedreigd wordt en waar de banaliteit, de lelijkheid, de bouwbrol en de portemonnee op een schaamteloze manier mogen regeren."
"Voorlaatste zondag van de weergaloze tentoonstelling “De wonderjaren in maquettes” in Knokke. Ik ga kijken met mijn vader en mijn zoon. We amuseren ons bijna twee uur met de miniaturen en vooral met verhalen over de dames en heren àchter die schaalmodellen. Zo’n bruisende namiddag roept om een glas en we vervoegen het cafetariacliënteel in Scharpoord. We zitten nog maar goed neer of Marc Felix, tot voor kort mijn onvolprezen eeuwige Archipelvoorzitter, stapt binnen. Er wordt geknuffeld en nieuwjaar gewenst. Sint-Bernardus, Westmalle en Leffe bevochtigen gespreksstof. Het gaat vooral over Paul Felix, de vader van Marc. Mijn vader heeft les gekregen van professor Felix, ikzelf ook. Mijn vader fungeerde als ingenieur stabiliteit voor de eerste fasen van Gasthuisberg, waar Paul samen met Oostends maatje Jan Tanghe de architectuur voor zijn rekening nam. Jan werd de levenslange vennoot van mijn vader en mijn officiële stagemeester. Jan en Paul tekenden ook nog voor het Stedelijk Zwembad van Oostende, met mijn vader weeral aan de rekenlat. Veel babbelwater bleek niet nodig aan onze tafel en het werd een topzondag voor het nieuw samengesteld gezin Felix-Canfyn in Scharpoord, trouwens een ontwerp van Paul Felix én Marc Felix.
Marc contacteert mij anderhalve week later. Kwaad. “We moeten iets doen!” De Stad Oostende heeft in een persbericht (13.01.16.) gemeld dat de sinds 2014 lopende Open Oproep-procedure van de Vlaamse Bouwmeester (studie-opdracht voor grondige renovatie en uitbreiding Stedelijk Zwembad) stop te zetten en een dossier voor een nieuw zwembad met Farys (PPS-vehikel waterleverancier TMVW) op te starten. Het zwembad wordt gesloopt!
Het ontwerp van 1970 werd in 1977 geopend en kreeg van de eminente criticus Geert Bekaert in 1981 volgend compliment mee: “Ook al is het stoere gebouw dat het zwembad geworden is een nadrukkelijke aanwezigheid, het is van alle kanten transparant en toegankelijk. Het hoort echt de stad toe.” Er bestaat in Oostende geen tweede gebouw, dat kan bogen op zo’n kwaliteit!
Marc begrijpt ook de motivatie voor de sloop niet: naast het voorspelbare “financiële en technische problemen renovatieproject” wordt ook aangevoerd dat het renoveren én het openhouden van het zwembad samen niet haalbaar blijken. Als dit Oostends strandverstand navolging krijgt kan elk renovatiedossier overal de zee ingedreven worden en kunnen de afbraakaannemers volop aanwerven.
Marc is ontroostbaar en ik sluit mij volmondig bij zijn lamento aan. Ik doe er zelfs nog een schepje zand bij. Het is een schande dat een erfgoedstuk uit het patrimonium van de jaren zeventig, een markant voorbeeld van het brutalisme, weggerukt wordt uit een stad, waar al heel wat waardevolle architectuur heeft moeten sneuvelen, waar nu ook het stadhuis van Victor Bourgeois bedreigd wordt en waar de banaliteit, de lelijkheid, de bouwbrol en de portemonnee op een schaamteloze manier mogen regeren. In de vroegere koningin van de badsteden is zelfs eenoog geen koning meer: er zitten alleen nog blinden!
De telgen Felix en Canfyn vragen met klem dat het Stedelijk Zwembad in Oostende bewaard en gerenoveerd wordt en roepen alle zusters en broeders van het gezond verstand op hun stem te laten horen!!!"
Gerelateerde artikels
Gerelateerde dossiers
Onze partners