STEEN & BEEN. Dogma (Filip Canfyn)

VAi is een eerbaar gezelschap, dat “zeker is dat goede architectuur onze wereld kan verbeteren”. Het hardnekkige geloof in de mantra dat met ontwerpen problemen zoals grondspeculatie (I quote) kunnen opgelost worden is op zich al aanvechtbaar, laat staan dat dit waarheid wordt met het ontwerpen van een ‘stadsvilla’ (een duur academisch woord voor papieren architectuur, die op de vastgoedmarkt gewoonweg en reeds lang ‘jumbofermette’ genoemd wordt).

Bij deze dus dogmatische expo hoort een bezoekersgids, ‘Stadsvilla voor beginners’. En wat lezen we in de rubriek ‘Wat betekent …’? “Architect: iemand die gebouwen bedenkt en verbeeldt in een tekening of een maquette.” Hallo? Is die brochure geschreven voor pasgeborenen en Neanderthalers? Hoe durft VAi zo’n ridicule, bijna vernederende definitie laten bedenken en verbeelden in woorden? Dit klinkt toch als “Slager: iemand die koteletten snijdt en worsten draait”?

Ik heb de masterthesis van ir.arch. Arno Huylebroeck, ‘Een onderzoek naar opvattingen in Vlaanderen over de rol(len) van architecten vandaag’ (UGent, 2021), nog eens bovengehaald. Die heeft het over de architect als ontwerper, procesregisseur, uitvoerder, stadsbouwer, samenwerker, vergunningsdeskundige, maatschappelijke waakhond, bouwbeheerbeschermer, expert, generalist, onderzoeker, burgervertegenwoordiger, … Dit alles samen hoeft niet en kan niet, maar het mag toch iets meer zijn dan tekenaar en maquettist.

VAi moet zich schamen, als “voornaamste aanspreekpunt voor informatie over architectuur”. Dit kenniscentrum met een pak hooggeschoold volk en een eminente raad van bestuur heeft wellicht de brochure niet vooraf gelezen maar kan zijn fout nog recht zetten: de expo (met tekeningen en maquettes) loopt nog tot begin volgend jaar. Een tweede druk kan dus nog…