Steen & Been: Er was eens nooit

Niets zal nog zoals vroeger worden.

De winkels? Ketens wankelen door cashtekort, lentecollecties belanden in de vuilbak terwijl buitenlandse e-commerce elke huiskamer binnensluipt. Shoppingcentra en -straten kunnen het vanaf nu wel schudden. Terzelfdertijd krijgt alleman weer respect voor de buurtwinkel. Gehandschoende bakkers, slagers en kruideniers blijven om den brode klanten plezieren en zullen met loyauteit en kleingeld beloond worden.

De kantoren? Wat gisteren een illusie of taboe leek bewijst vandaag zijn nut: thuiswerk. Die dagelijkse tijdrovende trek naar ‘den bureau’ wordt feitelijk in vraag gesteld. Hoeft die vervuilende repetitieve volksverhuizing? Kortom, minder vierkante meters kantoor zullen verhuurd worden. Tenzij morgen mordicus iedereen uit angst verder van elkaar wil zitten. Dan zullen de lege werkplekken toch nog van straat geraken.

Wat gisteren een illusie of taboe leek bewijst vandaag zijn nut: thuiswerk. Die dagelijkse tijdrovende trek naar ‘den bureau’ wordt feitelijk in vraag gesteld. Hoeft die vervuilende repetitieve volksverhuizing?

De restaurants en cafés? De consument van natjes en droogjes amuseert zich kostelijk met de eindeloze wereld van afhalen en bezorgen. Waarom nog gààn eten als de vruchten van de keuken of de dozen van Hello Fresh met een klik op de drempel staan? En thuis drinken met supermarktwijn, meer in hoeveelheid en goedkoper in prijs, spaart ook een hoop gezever uit. Neen, de horeca zal blijven bloeden.

En de woonzorgcentra?  Die krijgen finaal, na jaren van overinvestering in stenen en onderinvestering in mensen, de doodsteek. Oude klanten vallen weg wegens overlijden, potentiële klanten twijfelen of de hemel op aarde wel bestaat. WZC verspreiden meer dan ooit een palliatief geurtje. Wie kan daar nog zonder schaamte zijn ouders onderbrengen? En wie kan daar nog zonder vrees zijn werk doen? Verzorgden en verzorgers moeten vooral voor gunstige kosten-baten-analyses zorgen en dan wordt zo’n coronavirus toch wel een lastige uitgavenpost. Daar heeft de sector een broertje aan dood. Beter gezegd, veel bejaarde broertjes en zusjes aan dood.

Neen, niets zal nog zoals vroeger worden.