Een tweede deel van de duik in “vOlOp bOb – Wijze woorden van bOb Van Reeth, groot architect en bouwmeester”. We verlaten de bespiegelingen rond ‘hét vak’ en ‘dé architectuur’ en we steken onze neus in ‘dé mens’ en ‘dé architectuurgebruiker’, zelfs in ‘dé architect’. Een verkenning met een reukje dus.
Kijken kan iedereen.
Zien kan je leren.
Eigenlijk hoort hier geen commentaar bij. Toch dit. Je kan de twee infinitieven naar believen vervangen. Bijvoorbeeld door horen en luisteren, eten en proeven, praten en zeggen. Het verschil tussen lijdzaam ondergaan en bewust ervaren kruidt immers het bestaan. Dan doet het er niet toe over wat het gaat, over architectuur of literatuur of muziek of andere stakeholders van een vol leven. bOb geeft zo naast bescheiden wijsheid ook vitale raad.
Als je allemaal dezelfde huizen zou bouwen
dan nog is het eerste
wat een Vlaming doet
zijn voordeur in een andere kleur schilderen
dan die van zijn buurman.
In Grand Hornu, rond het huidige museum voor moderne kunst nabij Bergen, ligt een arbeiderswijk, medio negentiende eeuw gebouwd door een verlicht despotisch ondernemer, die zijn werkvolk wilde behoeden voor ellende door hen geen loon in centen uit te keren. Hij gaf hen bonnen voor zijn winkels en een stenen huis. Allemaal hetzelfde huis. Vandaag kent elk van die vele huizen in die wijk een eigen eigenaar. En allemaal vooral een andere voordeur. Onze zogenaamde volksaard maakt school over de taalgrens. bOb weet natuurlijk ook dat Nederlanders in Vinexwijken moeilijk hun huis vinden als ze dronken zijn: die verdomde gelijke voordeuren.
Een architect eindigt uiteindelijk
als een wielrenner:
met enorm veel ervaring
maar moeten stoppen.
Wat heb je dan gewonnen?
Een wat treurige quote. Zeker als je bOb bent of kent. Een wielrenner moet niet stoppen omdat hij niet meer weet hoe hij moet wielrennen, neen, hij moet stoppen omdat hij niet meer kàn wielrennen. Zo ook moet een architect niet stoppen omdat hij zijn stiel niet meer kent, integendeel. De rol lossen, de druk vermijden en plaats moeten maken voor jonge beloften, hopend dat ze hem waarderen en niet uit het wiel rijden. Wat heeft hij anders gewonnen?
Een architect breng je niet makkelijk aan het lachen.
Haha.
Minder boeken lezen
en meer naar architectuur kijken,
dat raad ik iedereen aan,
die iets over architectuur wil zeggen.
Zo zouden er ook
heel wat minder boeken
geschreven worden.
Ik voel mij niet persoonlijk aangesproken door deze quote. ‘vOlOp bOb’ moest geschreven worden, al was het maar om zo’n quote wat meer eeuwigheid te geven. En bOb heeft het over die stuurlui aan wal, die menen iets te moéten zeggen over architectuur. Of over wat zij als architectuur beschouwen. Die stuurlui lopen wel niet dik maar pennen toch te veel boeken. Zonder iets toe te voegen aan de bestaansreden en relevantie van architectuur. Zonder iets toe te voegen aan de waarde en betekenis van bOb. Die laatste zin komt niet van bOb maar van mezelf.
--------
vOlOb bOb is meer dan alleen een boek. Schrijf u hier in voor een van de drie gratis events en laat bOb Van Reeth en Filip Canfyn u in eigen persoon hun visie op architectuur uit de doeken doen.
Een gratis exemplaar van vOlOb bOb ligt klaar voor elke aanwezige.
Dit event is exclusief voor architecten.
Gerelateerde dossiers
Onze partners