Steen & Been (Filip Canfyn): Postbetonstop

Met de nodige steun van een energetische minister van Oostende bijvoorbeeld, die in De Standaard doceert: “Je moet de mensen de tijd geven om te wennen aan veranderingen. En als liberaal zal ik altijd het eigendomsrecht en de keuzevrijheid verdedigen. (…) Als die keuze de samenleving veel geld kost en schade berokkent aan het milieu, moet je genoeg alternatieven aanbieden. De vrijheid om eigen keuzes te maken mag nooit betekenen dat de rest van de samenleving ervoor betaalt. (…) Een bouwmeester die zegt ‘op de buiten wonen is crimineel’, dat vind ik erg neerbuigend. Als je mensen zo behandelt, krijg je weerstand.” Ja, wanneer de minister al niet weet dat de huidige keuzevrijheid de samenleving reeds geld kost en schade berokkent, dan ligt zijn boodschap toch niet wakker van de betonstop.

"Ja, wie de relatie kent tussen ruimtegebruik, woon-werkafstand en bedrijfswagens, kan niet anders dan deze cijfers interpreteren als blijken van de kracht van niet-verandering."

Nog een opdoffer: de FOD Mobiliteit en Vervoer maakt bekend dat het aantal salariswagens (dus bedrijfswagens, die louter om fiscale redenen gebruikt worden) de laatste tien jaar met 54% gestegen is tot 445.000. In 2017 werden dagelijks zelfs 100 salariswagens ingeschreven naast bijna 300.000 bedrijfswagens (cijfers Febiac) over het ganse jaar. Ja, wie de relatie kent tussen ruimtegebruik, woon-werk-afstand en bedrijfswagens kan niet anders dan deze cijfers interpreteren als blijken van de kracht van niet-verandering.

Uit onderzoek blijkt dan weer dat de tegenstanders van de zone 30 in de stad een groeiende groep vormen. Ik kan het niet bewijzen maar ik vermoed dat de meerderheid van die neen-stemmers niet in de stad woont maar wel in hun verkaveling, van waaruit die stad vlot moet kunnen gepenetreerd worden met de auto in functie van shopping en consumptie. Ja, wie de stad wil blijven koloniseren moet voor het status quo van de autovriendelijke stad pleiten.

Zelfs de architecten liggen nu massaal in hetzelfde conservatieve bedje ziek: ondanks (I quote) hun blijvende bereidheid om mee te werken aan een draagvlak voor de strijd tegen klimaatopwarming (ze zullen dus in een paar praatbarakken blijven zetelen) zijn ze kwaad omdat de vervanger van het K- en E-peil te laat gecommuniceerd werd en te veel rompslomp vraagt. Dat ze met hun protest, net als hun bevriende aannemers, de noodzaak van energie-efficiëntie en -intelligentie verdacht maken beseffen ze niet of moffelen ze weg in hun ultieme dooddoener: het wordt allemaal te duur voor dé ménsen. Ja, als de architecten eens in een betaalbaarheidskramp schieten zitten ze blijkbaar zonder redelijke argumenten om de noodzakelijke transitie tegen te houden.

"Dat de architecten met hun protest, net als hun bevriende aannemers, de noodzaak van energie-efficiëntie en -intelligentie verdacht maken, beseffen ze niet."

Neen, in de postbetonstopjaren komt het niet goed. Verkavelingsvlaanderen zal zich weren om de ruimtelijke privileges, samen met de fiscale subsidies, te behouden en zal zelfs niet veel inspanningen moeten doen: politieke moed om te sturen is er niet, individuele moed evenmin. Om het met een parafrase te zeggen: ons denken over die noodzakelijke transitie voor ruimte, energie en mobiliteit gaat ervan uit dat anderen hun gedrag moeten aanpassen zodat wij ons eigen gedrag kunnen handhaven.