Steen & Been: Getallentheater

Een Britse statisticus, David Spiegelhalter, lanceert de term ‘getallentheater’ voor het cijfergegoochel tijdens anderhalf jaar Covid-19 zonder dat men echt te weten komt of het nu goed dan wel slecht gaat. Statistieken moeten vooral de mening onderbouwen van wie die statistieken gebruikt, terwijl data als neutraal voorgesteld worden.

Een Vlaamse professor, Pascal De Decker, bezigt in een opiniestuk voor Ruimte 51 (VRP) datzelfde ‘numbre theatre’ als bruggetje naar de blijvende discussie over hoeveel hectare grond jaarlijks verloren gaat, over hoeveel planschade moet betaald worden, over hoeveel geld de urban sprawl kost, … Zolang die discussie gevoerd wordt kunnen de beslissers rustig het schijnwiskundige spektakel bekijken zonder zelf beslissingen te moeten nemen. Wat niet juist gekwantificeerd kan worden kan immers niet opgelost worden, zo lijkt het. In afwachting van eenduidige cijfers, waar pro en contra zich mee kunnnen verzoenen, blijft de betonstop of bouwshift zo een illusie. De Decker hekelt deze inertie omdat niet voor elke beslissing cijfers nodig zijn. Men kan stoppen met bouwen langs steenwegen of in verkavelingen. Men kan 40 jaar na de gewestplannen planschade afwijzen wanneer een eigenaar al die tijd geen enkele initiatief nam. Men kan kappen met de ruimtelijke wanordening omwille van de maatschappelijke kost zonder precies te weten hoe groot die kost is. Kortom, om domme dingen niét meer te doen heeft men geen getallentheater nodig. Men kan gewoon weigeren om nog domme dingen te doen, ook als een lokaal belang, een bemiddelde klant of een vermeende marktvraag verzoeken om domme dingen te doen. Op een bepaald moment moet men zeggen als overheid, ontwerper of ontwikkelaar: “tot hier en niet verder, ik doe niet meer mee”.

Een Antwerpse huisdokter geeft het voorbeeld. Hij heeft een briefje aan zijn voordeur gehangen (GvA, 23.10.21.): “Vanaf 1 januari 2022 zal ik enkel nog volledig gevaccineerde patiënten zien. Indien niet gevaccineeerd zoekt u best een andere huisarts omdat ik van oordeel ben dat u dan geen vertrouwen hebt in de geneeskunde, en dus ook niet in mij.”