Onze huiscolumnist Filip Canfyn, terug van even weggeweest, heeft weeral spijt van nog eens gevlogen te hebben. Hij ergert zich mateloos, niet voor de eerste keer, aan de tijdvretende chaos bij het aan boord gaan.
Meer dan zes jaar geleden baal ik openlijk, in ‘Het vliegerke’ (28.03.18.), van het concept ‘handbagage’. Ik citeer vrijuit: “Lowcosters vonden dit uit om gewicht te besparen en beloofden de gebruikers een snelle in- en uitstap. Vandaag wordt een wedstrijdje gehouden: hoe ver kan je als passagier gaan met dat concept? De valies kan al lang niet meer in het stalen korset, dat maximumafmetingen oplegt. Daarbij komen dan nog een rugzak, een handtas, een laptop en een hoop taxfreeproducten. ‘Handenbagages’ dus. Tegen boarding time staat men aan de gate maar best bij de eersten. Dat moet wel want al die handenbagages moeten in de kastjes boven de zetels en die plaatsjes worden al maar schaarser gezien de tonnage, die door iedereen meegesleurd wordt. En dan begint het stomme circus aan de vliegtuigdeur. De eersten houden reeds iedereen op want tijdens het schikken van hun handenbagages blokkeren ze de middengang. De volgenden merken dat het kastje boven hun zetel reeds vol zit met de handenbagages van de vorigen en beginnen een nog leeg kastje te zoeken in de buurt van hun zetel. Nog meer oponthoud. De laatste passagiers vinden nergens nog een plaatsje voor één reglementair valiesje zodat het personeel alle kastjes opnieuw opent om toch maar een gaatje te vinden. Driedubbel oponthoud. (…) Oplossing? Handbagage wordt weer handbagage en er wordt per zone opgestapt: eerst de laatste tien rijen, dan de volgende tien rijen, enzovoort. Volgorde gemist? Wachten tot het einde van de instapprocedure en dan rustig je plaats innemen. En de stoute kindjes mogen samen met de grote valiezen in het ruim, waar nu toch plaats over blijft.”
Zes jaar later moet ik vaststellen dat niks veranderd is, integendeel. Dit keer worden zoveel handenbagages meegesleurd dat de laatste vijftien passagiers hun meegebrachte inboedel toch moet laten inchecken om in het ruim meegenomen te worden. Gevolg? Oponthoud vier. We vertrekken door deze wanorganisatie een uur te laat. En let op, ik ben zelfs niet meer kwaad op die opportunisten, die met pak en zak op het vliegtuig willen. Ik ben woedend op Brussels Airlines, die op de bevestigingsmail fors verwittigen dat handbagage moet beperkt worden en dat bij het inchecken zal ingegrepen worden indien grenzen overschreden worden. Waarom gebeurt dit niet en wordt dit contraproductief disfunctioneren door de vliegtuigmaatschappij zelf niet uit de wereld geholpen? Inderdaad, is dit domme arrogantie of arrogante domheid?
Gerelateerde artikels
Gerelateerde dossiers
Onze partners