Onze huiscolumnist Filip Canfyn schrikt niet van de verontrustende cijfers van de Huurbarometer. Hij stelt wel verrast vast dat een deel van de vastgoedsector zich aan een wake-up call waagt.
De Huurbarometer van de makelaarsfederatie CIB (zeg maar de winkeliers van de vastgoedsector) meldt dat de gemiddelde huurprijs 868 € bedraagt. Wie maar 30% van zijn budget kan besteden aan huur (zonder energie- en andere woonkosten!) moet dus maandelijks 2.900 € netto hebben. Dat is zeer veel voor zeer velen. Meer nog, nog geen 10% van de huurcontracten blijft onder de kritieke kaap van 600 €. Betaalbare huur op de bovendien schaarse private markt is dus een huizenhoog probleem, zeker als maar voor 6% van de gezinnen een sociale woning bestaat.
Met betaalbare koop gaat het eigenlijk niet beter. Laurens Cherchye legt in De Morgen uit dat wij 25% hand-to-mouth-consumers tellen, huishoudens, die op het einde van de maand zero euro overhouden. 80% van die 25% (dus 20% van alle huishoudens) is eigenlijk ‘niet-arm’ maar krijgt de eindjes maar net aan elkaar wegens overmatige afbetalingskosten. Een snelle berekening leert: 70% eigenaar-bewoners, waaronder 60% afbetalers of 42% van alle huishoudens, dus bijna de helft van de afbetalers hoort bij de hand-to-mouth-group.
Kortom, geen wonder dat langer en meer gehuurd wordt. Echter, terwijl de vraag groeit daalt het aanbod omdat investeerders blijkbaar afhaken wegens onvoldoende rendement en verhuurders door de renovatieplicht liever hun pand verkopen, lees van de huurmarkt weghalen. Ondertussen doet de schaarste de huurprijzen nog verder stijgen …
CIB vindt het dan ook tijd voor een wake-up call. Ik citeer: “Er is nood aan meer en betaalbaar aanbod. Extra sociale woningen zijn een logische prioriteit, maar daarnaast moet de focus ook liggen op het stimuleren van investeringen. Je hebt als overheid de private investeerders broodnodig.” Waw. Tenzij mij iets ontgaan is, is dit de eerste keer dat een vastgoedspeler pleit voor méér sociale huur en méér huur tout court. Dat ik dit nog mag beleven, een late roeping!
In een reactie bevestigt de minister van huisvesting eigenwoningverwerving als prioriteit en wijt hij de gestegen druk op de huurmarkt aan migratie. Waw bis. Eigen huis eerst …
Ik moet weeral afsluiten met ‘wat baten kaars en bril?’.