Onze huiscolumnist Filip Canfyn merkt dat hij veel minder leest dan in pre-corona-dagen maar meent dat hij nog genoeg leest om een nieuw seizoen ‘Steen & Been’ te kunnen stofferen. Dit keer met dank aan een flamboyant koppel.
Als corona één ding aan mijn gedrag gewijzigd heeft (dat handen ontsmetten en mondneus beschermen terzijde gelaten), dan is het wel de verschrompeling van mijn legendarische leeshonger. Ik haal geen twee boeken meer in de maand, ik koop nog maar twee weekendkranten en ik doorblader amper twee weekbladen. Waarom? Eén, ik lijd blijkbaar aan posttraumatische letterlusteloosheid. Twee, ik gebruik uit schrik geen openbaar vervoer meer. Drie, ik heb het gehad met de oeverloze geschreven varianten op de thema’s pandemiebeheersing en symptoompolitiek.
Net voor de opgehokte samenleving zich klaar maakt voor de blijkbaar welverdiende afbouw van de nodige social distancing met strandplezier, terraspret, winkelvertier, BBQlol en andere onvoorzichtige zomerse samenscholingen lees ik nog interviews met Oana Bogdan (De Standaard) en Leo Van Broeck (Humo), beiden voluit werkpartners maar vroeger liefdespartners. Zij maken straffe statements. Het moet nogal kletteren wanneer die twee architecten samen zitten, nu aan een tekentafel en vroeger aan een keukentafel. Hun relevantie is bovendien evenredig met hun flamboyantie. Een beknopte (bloem)lezing.
“Grond zou zoals lucht en water moeten zijn. Ik vind het immoreel dat ontwikkelaars stukken grond kopen en met winst doorverkopen.” (Oana)
“Een bijkomende verkaveling uitrollen is schadelijker dan een sigarenclub toelaten in een kindercrèche.” (Leo)
“Architecten komen altijd te laat, nadat de politiek al alle beslissingen heeft genomen.” (Oana)
“We moeten stoppen met mensen premies van 7.500 euro te geven om slecht gelegen woningen te renoveren.” (Leo)
“Geen enkele architect werkt alleen. Ze hebben allemaal een studio en daarin hebben altijd vrouwen gezeten. Ze waren dikwijls beter dan de mannen. Ze werden soms van de foto geschrapt. Zei ik al dat Le Corbusier een klootzak was?” (Oana)
“Dat we tomaten over de hele wereld heen en weer vliegen voor een eurocent verschil per kilo is absurd.” (Leo)
“Vrouwelijke architectuur – ik haat het woord – heeft meer oog voor geborgenheid, veiligheid, maar dan bedoel ik niet de security van de Europese gebouwen.” (Oana)
“Er is niet minder fijnstof in Fermettegem dan in Brussel. Omdat het waait.” (Leo)