Onze huiscolumnist Filip Canfyn meent humor te hebben en kan het daarom niet laten te berichten over een letterlijk van de pot gerukt voorval in zijn domiciliestad K.
De behoefte aan openbare toiletten in een stad is een evidentie en daarom opent K. begin 2012 een hoge-nood-oplossing. Deze sanitaire weldaad krijgt weinig bijval: K. kiest voor één prestigieus ‘designtoilet’ voor de prijs van welgeteld 170.000 euro, dat bovendien buiten het centrum neergepoot wordt. Na één jaar moet vastgesteld worden dat amper 500 gebruikers 250 euro in het laatje gebracht hebben, niet eens genoeg om één tiende van de jaarlijkse reinigingskosten te betalen, laat staan om de investering in dit geautomatiseerd comfort terug te verdienen. De urinoir is gratis maar spoelt niet meer door. Watergewijs is het designtoilet alleen populair dankzij een afdakje, waaronder bij regen kan geschuild worden.
De 500 bezoekers van het eerste jaar blijken slachtoffers van FOMO want in 2023 komen nog slechts 40 urgente gevallen sjassen. Op 12 jaar worden geen 4.000 gebruikers geteld zodat elk designtoiletbezoek eigenlijk met meer dan 40 euro gesubsidieerd werd.
Grootontwikkelaar ION heeft nu de ganse zwik rond de miskleun opgekocht voor een vastgoedproject en zal het designtoilet met (en onder) de grond gelijk maken. Einde van een schijttijdperk. Benieuwd of er een petitie zal circuleren om deze rioolarchitectuur te laten erkennen als modern erfgoed…