Steen & Been: Prutzker Prize

Onze huiscolumnist Filip Canfyn staat stil bij het overlijden van confrater Johan Van Geluwe, een wat miskend fenomeen op het raakvlak van architectuur, kunst, poëzie en anarchie. Deze provinciale dwarsligger à la Luc Deleu of Panamarenko werd negentig en laat een respectabele artistieke erfenis achter. Een grote kleine architect.

Johan Van Geluwe of JVG, zoon van een architect, studeert in 1953 af aan Sint-Lucas, waar hij tussen 1974 en 1994 docent ontwerpen wordt. In  de jaren zeventig pioniert hij met twee uiterst interessante projecten. Eén, voor zijn mail art zendt hij brieven naar zichzelf of onbestaande adressen, speelt hij met omslagen, stempels en zegels en krijgt hij uiteindelijk een collectie enveloppen, die alle sporen, geuren en kleuren van de mallemolen van de posterijen overal ter wereld dragen. Twee, hij is de allereerste die interesse toont voor het grensgebied tussen hooggestemde architectuur en populaire cultuur, voor de zelfbouwziekte en de woonbanaliteit. Ja, al in de seventies maakt hij fotoreeksen, zoals ‘Hofjes van Eden’, over betonmuren, duivenkoten, gewonemensenkastelen en andere uitingen van identificatiedrift in wat eigenlijk nog verkavelingsvlaanderen moet worden.

En dan blijkt hij op de koop toe een briljante sauzenmaker, die zijn weirde projecten nog eens overgiet met een geestig ironielaagje. Hij noemt zichzelf ARTchitect (ART = Architectural Research Terminal), hij is conservator van het fictieve MOM (MOM = Museum of Museums) en hij sticht het WAM (WAM = World Architecture Museum). Dat laatste statement gaat diep: hij benoemt de aardbol tot WAM onder het motto ‘every museum is an architectural object, every architecture is a museum object, the exhibition space for architecture is the globe’.

Natuurlijk heeft architect JVG nooit een Pritzker Prize gekregen (hij zou die wellicht geweigerd hebben en met zijn serious sense of humour eerder voor een Prutzker Prize gekozen hebben) maar hij heeft toch twee maal geëxposeerd op de Biënnale van Venetië. Trouwens, van gezonde humor gesproken. Op zijn website staan twee vragen met twee antwoorden, die hier als een tweeloop van zelfrelativerende citaten mogen afgeschoten worden: “Wat doet u het liefst? Dromen en ademen. Hoe luidt uw devies? Eendracht breekt macht.”

 

Natuurlijk heeft architect JVG nooit een Pritzker Prize gekregen (hij zou die wellicht geweigerd hebben en met zijn serious sense of humour eerder voor een Prutzker Prize gekozen hebben) maar hij heeft toch twee maal geëxposeerd op de Biënnale van Venetië.

 

Tot slot. De Stichting JVG wil zijn oeuvre archiveren en gelijkgestemden stimuleren. 70 euro op BE80 0682 2557 8577. Doen!

Deel dit artikel:
Onze partners