Steen & Been: PVDA

Put two Welshmen together and they start a choir. Put two bouwmeesters together and they start a conversation. Dat tweede concept heeft op de Woontweedaagse van VVSG wonderwel gewerkt. Peter Vanden Abeele (PVDA), de Gentse stadsbouwmeester, kan hoffelijk en toch doortastend standpunten innemen, Erik Wieërs (EW), de Vlaamse bouwmeester, schikt zich in een rol van tweede stem, bezadigd en vooral wijs, vree wijs.
 

"Woningen architecturaal en stedenbouwkundig goed ontwerpen heeft toch maar zin als ze aan een woonbehoefte voldoen en beschikbaar worden voor alle huishoudens?"

Rond de woononbetaalbaarheid schiet PVDA onmiddellijk met scherp: de schamele 6% sociale woningen vandaag moeten uit noodzaak 20%, zelfs 25% worden én de stad moet haar eigen gronden hiervoor gebruiken. EW nuanceert behoedzaam: sociale huisvestingsmaatschappijen hebben veel eigendommen in woonuitbreidingsgebieden, die betonstopgewijs beter niet aangesneden worden, en veel onduurzaam patrimonium moet gerenoveerd worden, wat altijd gepaard gaat met een verlies van (te kleine) woningen. Dat de Vlaamse overheid geen centen noch oplossingen veil heeft wordt unisono vastgesteld.

PVDA geeft een tweede schot voor de boeg: de private huursector moet aangepakt worden. De schaarste moet doorbroken, de discriminatie gestopt, de kwaliteit verbeterd en de huurprijs bedwongen. EW ziet een majeur probleem: het historisch verankerd koopmodel heeft van woningen beleggingsinstrumenten gemaakt zodat meerwaarde voorrang krijgt op gebruikswaarde. Hij komt voor zijn doen onverwacht uit de hoek wanneer hij opmerkt dat het politiek probleem zichzelf (sic!) beperkt tot de moeilijkheden van modale tweeverdieners om nog een woning te kopen. De woononbetaalbaarheid krijgt een framing om het reële vraagstuk niet te moeten benoemen, laat staan oplossen.

PVDA gaat nog even op het elan verder: de stad moet haar grondpositie heropbouwen en behouden, lees niet meer vermarkten aan de meest biedende, én huurprojecten stimuleren met incentives, afnamegaranties, regelflexibiliteit, … Wil de stadsbouwmeester zijn Gent een geweten schoppen?

Hoe dan ook lijkt een momentum aangebroken voor de woononbetaalbaarheid als twee bouwmeesters hun plaats in het debat opeisen. Woningen architecturaal en stedenbouwkundig goed ontwerpen heeft toch maar zin als ze aan een woonbehoefte voldoen en beschikbaar worden voor alle huishoudens? Ik verwijs beide heren daarom graag, om hun munitie aan te vullen, naar het opiniestuk ‘De ware wooncrisis’ (De Standaard, 30.11.21.) van Ruud Goossens en naar de website woonzaak.be. Gelieve hun goede voorbeeld te volgen.