Steen & Been: Randgeval (Filip Canfyn)

Wat hebben de stembuszege van de BoerenBurgerBeweging in Nederland en inlandse incidenten zoals de stikstofsaga, de Ventilusdiscussie, de subsidiekraan voor Antwerpen en Gent, de stoerheidsoprisping van CD&V, … met elkaar gemeen? Al deze issues leiden tot commentaren van verstandige mensen, die de polarisering tussen twee antagonisten, hét (platte)land en dé (groot)stad, angstwekkend zien toenemen.

Er wordt vlot gewaarschuwd voor oorlog tussen de simpele zielen van het land en de kosmopolitische elitairen van de stad, tussen de brave adepten van mijn-thuis-is-waar-mijn-huis-staat en de stoute aanhangers van ik-ben-overal-thuis. De eerste groep meent ware minachting en vernedering te zien in de vergroeningsmanie en klimaatdictatuur, die aan de tweede groep wordt toegeschreven. De eerste groep raakt het beu als vervuiler en vernieler bestempeld te worden door de tweede groep met haar bakfietsbetweterij. Kortom, er wordt ongecontroleerd veralgemeend, ook door die verstandige mensen, om het maatschappelijk debat te herleiden tot een conflict tussen twee honden en een been.

En dan loopt de derde ermee heen. Zoals altijd. Telkens als ruimte, energie, mobiliteit en andere ecologische thema’s ter sprake komen zetten land en stad zich schrap en doet die derde alsof er niets aan de hand is. Ik heb het over verkavelingsvlaanderen, de rand, noch land noch stad. Nochtans is de rand het ware zwaargewicht als grootverbruiker van ruimte, energie en mobiliteit.

Land versus stad is een valse tegenstelling, die de rand onbesproken laat. En de rand kan zo in alle stilte verder vegeteren, verder steels haar dominant gedrag opdringen en vooral de kwalijke gevolgen van dat gedrag afschuiven. Voor de rand is het land trouwens maar goed voor zondags bewandelen en streekbieren brouwen terwijl de stad maar goed is voor zaterdags bewinkelen en asielzoekers opvangen.

Ik zou het appreciëren, om het niveau van het maatschappelijk debat op te krikken, dat de commentaren van verstandige mensen onze drié protagonisten gelijkwaardig zouden behandelen: het land, de stad én de rand.