Steen & Been: Vastgoedsmoes

Ine Renson meldt in De Standaard dat er te veel appartementen gebouwd worden, ook buiten de stad. Worden er in 2001 nog maar 6% appartementen in het buitengebied genoteerd, dan staat de teller vandaag op 12%, op het dubbele dus. Waarom? Omdat de promotoren brood zien in compactering en verdichting. Hallo? Dit is hypocriet: enerzijds de betonstop verguizen maar anderzijds de methode misbruiken om dorpskernen vol te proppen met standaardappartementen, om dorpskernen scrupuleloos te verlagen tot slaapadressen voor mensen en auto’s. Dit heeft niets met een duurzame mindset te maken maar met hebzuchtige cherrypicking, met het louter scoren van een hoger rendement met krappere vastgoedproducten.

Jef Poppelmonde meldt in dezelfde krant dan weer dat er te veel parkeerplaatsen onverkocht blijven, vooral in de stad. Waarom? Omdat de promotoren zogezegd niet mogen inspelen op de mentaliteitsshift rond mobiliteit. Hallo? Ook dit is hypocriet: parkeernormen in steden worden geïntroduceerd omdat anders alle auto’s van appartementen de openbare ruimte bezetten. Promotoren investeren uiteraard niet graag in parkings omdat hun klanten na aankoop van een dure flat geen budget meer hebben om hun auto binnen te stallen. Zich nu verstoppen achter bijvoorbeeld de schoorvoetende trend van meer fietsgebruik en deelwagens om minder parkeerplekken te moeten bouwen is ook ontkennen dat de nieuwe stedelingen gewoonweg niet meer willen betalen voor een eigen parkeerplaats en net als in verkavelingsvlaanderen hun carrosserie op straat willen laten.

Ine Renson spreekt van een schaamlap. Er zijn lelijkere woorden te vinden voor een smoes, die het eigen negatief gedrag moet verantwoorden en verbloemen.