Interieurarchitect en meubelmaker Steven Stals leerde Paul ibens kennen aan het NHIBS, het Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedenbouw. Stals benadrukt de zeldzaam- en veelzijdigheid die ibens steeds aan de dag legde. "Paul had dan wel het diploma van interieurarchitect, maar was méér. Veel meer dan dat", aldus Stals.
Ik heb zelf aan het NHIBS gestudeerd, en vanaf het tweede jaar groeide de belangstelling voor wat er in het werkveld gebeurde, wie wat deed. Wij werden daarin fors aangemoedigd door onze prof, Jul De Roover. Paul en Claire waren medio de jaren 70 al een begrip aan het worden. Zij waren toen ook al vaste leden op onze jury’s, waardoor ik al vrij snel hun reacties en commentaar leerde ‘verstaan’.
Onmiddellijk na mijn afstuderen ben ik een jaar ‘buitengaats’ geweest, een studiebeurs in Finland. Op het einde daarvan werd ik aan het NHIBS in Antwerpen aangesteld als assistent 1e jaar binnenhuisarchitectuur, plus lesgever vrij hand tekenen, waardoor ik dus quasi dagelijks in contact was met Paul, andere collega’s en mijn proffen van de vorige jaren.
Deze functie - met verschillende invullingen - heb ik vervuld tot aan mijn pensioen in 2014. Maar ik blijf wel in contact met hen als jurylid, of heel recent als medeorganisator van de studiereis naar Finland voor het Masterjaar. Jul De Roover, die ik al kende van mijn studie aan de Academie ‘waarschuwde’ mij al toen ik zei dat ik interieurarchitectuur ging studeren: “…denk eraan: architectuur is geen stiel maar een virus.”. Hij had gelijk.
Bij het oprichten van S/AM, de Stichting ArchitectuurMuseum in Gent, werd ik door Marc Dubois gevraagd deel te nemen aan het bestuur, als ‘link met Antwerpen’. Bij alle activiteiten van S/AM -lezingen, tentoonstellingen, reizen- waren Paul & Claire vaste gasten. Zonder uitzondering. En als bestuurslid van de Personeelsvereniging van de UA organiseer ik bezoeken en dergelijke aan actuele kunst- en architectuurprojecten of situaties. (dat virus of die ‘missionaris-instelling zeker?). En daar schreef Paul zich ook regelmatig -tot ’19- voor in.
Paul had dan wel het diploma van interieurarchitect, maar was méér. Veel meer dan dat. Hij was eigenlijk een volwaardig architect, met daarnaast de feeling en de zorg voor de volledige afwerking van de ruimte/het gebouw. Tot in de kleinste details. Zeldzaam! Verschillende projecten spreken mij aan en het is moeilijk om een keuze te maken. Ik vind de appartementen aan zee heel bijzonder omdat die extra zijn uitgepuurd. Dat is Paul op z’n best! Anderzijds is het bezoek - lang geleden - aan de dokterswoning Corthout in Schilde een blijver op mijn netvlies. Maar eigenlijk vind ik - en daar speelt dan de meubelontwerper in mij - het allermooiste ontwerp van hem de BENCH-bank voor feld.be.
Absoluut erudiet! Maar niet zo simpel te plaatsen: een stille man die nooit veel sprak, maar als het ‘nodig’ was héél duidelijk en kort communiceerde. Stil ook in de betekenis dat hij zeker niet te koop liep met zijn kennis en ervaring, oeuvre en connecties. Wij collega’s en vrienden hebben het eigenlijk nooit hardop gezegd, maar wij hadden een enorme bewondering voor hem.