TECHNISCHE INFO. Een coating toepassen op een na-behandelde betonvloer?

Betonvloeren zijn een duurzame oplossing voor vele industriële en commerciële gebouwen. Door een coating aan te brengen kan het uitzicht van de vloer verbeteren en bijkomende prestaties leveren, zoals bescherming bieden tegen het indringen of inwerken van vloeistoffen of chemische producten.

In de praktijk worden versgestorte betonvloeren vaak nabehandeld met een curing compound. Dit is een product dat meestal over het oppervlak verneveld wordt en een film of curing-laag vormt op het verse beton met de bedoeling om de uitdroging van de toplaag te beperken. Hierdoor kan het beton, ook in de toplaag, onder ideale omstandigheden uitharden. De nabehandeling resulteert in een duurzamere betonvloer met een hogere oppervlaktesterkte en een betere scheurbeheersing in de eerste dagen na het storten van het beton. De verschillende nabehandelingsproducten en hun voornaamste kenmerken vallen onder de Franse norm NF P 18-370. De efficiëntie van een nabehandelingsproduct om het uitdrogen van het verse beton te vertragen, wordt bepaald volgens de methode CEN/TS 14754-1. De aanwezigheid van een curing-laag heeft echter wel gevolgen voor de toepassing van een coating op de betonvloer.

Hechting van coatings op nabehandeld beton

In het kader van de prenormatieve studie Concure II, gesubsidieerd door het NBN en de FOD Economie en in samenwerking met het CRIC-OCCN, onderzocht Buildwise de hechting van een aantal courante coatings (epoxy, polyurethaan en acrylaat) op de films van verschillende nabehandelingsproducten.

Nabehandelingsproducten op basis van paraffine resulteren in een vettige, waterafstotende laag. Geen enkele van de gebruikte coatings liet hierop een goede hechting toe. Dit type curing-lagen blijkt bovendien erg lastig op te ruwen en te verwijderen. Het gebruik van nabehandelingsproducten op basis van paraffine valt dus af te raden wanneer men de betonvloer wil afwerken met een coating.

Nabehandelingsproducten op basis van harsen en polymeren (latex, acrylaat, polyvinylacetaat …) vormen een film waarvan de dichtheid en oppervlaktetoestand afhangen van het type product en de gebruikte hoeveelheid. Bij de studie werden de hechting van de coatings op deze nabehandelingsproducten beoordeeld via een ruitjes- of kruisproef (NBN EN ISO 2409). Hieruit blijkt dat zonder voorafgaande voorbereiding geen enkele van de beproefde nabehandelingsproducten op basis van harsen of polymeren een goede hechting met de diverse coatings toelaat (zie afbeelding twee). Wanneer de film van het nabehandelingsproduct verwijderd wordt (bij de studie gebeurde dit door middel van schuren), wordt er wel een goede hechting bekomen (zie afbeelding drie).

Controle van het betonoppervlak

Het is dus belangrijk dat de curing-laag altijd verwijderd wordt alvorens een coating op een betonvloer aan te brengen. De firma die de coating zal uitvoeren, kan zich dus best zo vroeg mogelijk informeren bij de bouwheer, architect of het coördinerend bouwbedrijf om te weten of er nabehandelingsproducten voorzien zijn op de betonvloer en of de fabrikant aanbevelingen aanreikt voor het verwijderen van de curing-laag na de uitharding van het beton.

De uitvoerder van de coating moet ook steeds de oppervlaktetoestand van het beton beoordelen. Zo moet hij nagaan of de oppervlakteruwheid aangepast is aan de voorziene coating en of er geen elementen aanwezig zijn die een nadelige invloed kunnen hebben op de hechting van de coating, zoals dus de aanwezigheid van een nabehandelingsproduct (maar ook een laagje cementmelk of lokale verontreinigingen). Nabehandelingsproducten zijn vaak wit of grijs gekleurd, maar kunnen ook transparant zijn. Daardoor zijn ze niet altijd eenvoudig te detecteren. Deze controle dient dus nauwgezet te gebeuren. Naast de controle van de oppervlaktetoestand, moet de uitvoerder van de coating ook steeds het vochtgehalte van de betonvloer nakijken.

Nabehandelingsproducten verwijderen

De meest aangewezen manier om een curing-laag op basis van harsen of polymeren te verwijderen, is via mechanische weg. Welke techniek hiervoor het meest geschikt is, hangt af van:

• de ruimtelijke situatie: de totale oppervlakte, de beschikbare ruimte en het aantal (kleine) hoeken
• de mate van hechting van de curing-laag
• de aard van de aan te brengen coating (gewenste oppervlakteruwheid).

De meest aangewende technieken zijn kogelstralen-gritstralen (grote ruimtes) en diamant- of papierschuren (zones met beperkte ruimte).

Frezen, slijpen of schaven hoeft normaal gezien niet om een curing-laag te verwijderen, maar kan soms wel nodig zijn om een geschikte oppervlakteruwheid van de betonvloer te bekomen. Bij het mechanisch verwijderen moet alle stof grondig weggenomen worden vooraleer men de coating kan aanbrengen.

Het gebruik van chemicaliën voor het verwijderen van curing-lagen is niet aanbevolen. Solvent- of watergedragen afbijtmiddelen kunnen overwogen worden als ze door de fabrikant van een curing compound voorgeschreven worden. De gebruiker dient dan de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen, de instructies in het veiligheidsblad nauwgezet op te volgen en het betonoppervlak zeer grondig na te spoelen en te laten opdrogen. Daarnaast raadt Buildwise het af om zuren en alkaliën te gebruiken aangezien deze producten kunnen resulteren in de vorming van zoutkristallen die later hechtingsproblemen (loskomen, blaasvorming …) kunnen veroorzaken.

Voor meer informatie over de controle en voorbereiding van betonvloeren voor het aanbrengen van een coating verwijzen we naar TV 277.

Auteurs:

T. Haerinck, dr., projectleider, laboratorium ‘Bouwchemie’, Buildwise
E. Cailleux, dr., laboratoriumhoofd, laboratorium ‘Bouwchemie’, Buildwise

Dit artikel verscheen eerder in Buildwise Magazine mei-juni 2023.