In Heverlee in de periferie van Leuven gaat er een olifant achter een geveltje schuil. Zo omschrijft DMOA Architecten uit Heverlee het project alleszins dat de persprijs won tijdens de tweede editie van de gevelrenovatiewedstrijd Batifaçade. Een op het eerste charmante en eenvoudig renovatieproject, maar schijn bedriegt.
De opdrachtgever kocht het pand als eengezinswoning met een aangrenzende garage alias werkatelier. Het gebouw was zeer verouderd en moeilijk om te vormen tot het gevraagde programma dat ijverde voor een handelszaak op het gelijkvloers en een groot en een klein appartement op de verdiepingen. Dankzij de halfopen bebouwing was er aan de rechterzijde ruimte voor een uitkragende uitbreiding over de inrit. De gevel kijkt uit op het zuiden, waardoor de architecten de zonneterrassen en de trap naar de appartementen achter de oude wand plaatsten.
Gezien de nood aan een ver doorgedreven reconversie, bleek de keuze voor nieuwbouw de meest logische. Betere isolatie, efficiëntere bouwtechnieken en een rationeler plan met praktisch ruimtegebruik. De Hertogstraat net zo charmant door de aangesloten rode geveltjes met een bescheiden versiering hier en daar. Een nieuwbouw van dit kaliber zou een aanzienlijke en ongewenste impact hebben op de eenvoudige en charmante straatgevel. Zo ontstond het idee om enkel het oude geveltje te bewaren. Het straatbeeld blijft daardoor pittoresk omdat de grote olifant (zo omschrijft het bureau de nieuwbouw) zich verschuilt achter het oorspronkelijke geveltje.
Bij afbraak enkel de voorgevel bewaren lijkt eenvoudig, maar niet is minder waar. De nodige schoorwerken en verankeringen achteraf bleken noodzakelijk. Het uitgebreide programma dwong de architecten om de stedenbouwkundige limieten op te zoeken met een complexe uitkraging over de inrit als resultaat.
De combinatie oud-nieuw maakte een laagenergetische totaalaanpak mogelijk. De loskoppeling van de oude voorgevel en de nieuwbouw bood ruimte aan een dik pak isolatie voor alle warmteverliezende oppervlakten
Gebruikte materialen