Het komende weekend krijgen tal van geïnteresseerden op Mijn Huis Mijn Architect de kans om allerlei nieuwe, gerenoveerde of verbouwde woningen te bezoeken. Per provincie zullen x aantal eigenaars hun huizen openstellen voor al wie zich wil laven aan moderne en inspirerende residentiële architectuur. Architectura blikt alvast vooruit en werpt z’n schijnwerpers op een ééngezinswoning van Steven De Jaeghere in Drongen.
Verspringende hoogtes
Aanvankelijk stond De Jaeghere echter voor een moeilijke opdracht. Hij werd als ingenieur-architect namelijk geconfronteerd met een typische, weinig opvallende verkaveling. Via een subtiele inplanting en een bestudeerde vormgeving wist hij de woning toch een sterke identiteit te geven. Een voorbeeld hiervan is de patio waarmee hij de hoogtes en de volumes van de woning laat verspringen. Deze liet hem toe om aan te sluiten bij de variabele bouwlijnen van de twee naburige woningen, waardoor de woning zonder al te veel problemen ingepast kon worden in het globale straatbeeld.
De woning bestaat langs de buitenkant uit wit geschilderde gevelsteen en is in feite een monoliet met insnijdingen. De patio, die toegankelijk is via een inham aan de rechterzijde van het volume, wordt er in het centrale gedeelte uitgelicht. Hij scheidt het dienstgedeelte aan de straatzijde van het woongedeelte aan de tuinzijde. Een verbindingsgedeelte naar het hogere woonvolume overdekt de inkomhal met voordeur die uitloopt op de patio. Het strakke lijnenspel komt er volledig tot uiting en zorgt voor een gevoel van rust. Z’n buitenbevloering in gevlamde basalt loopt langsheen de woning verder naar de tuin en vloeit daar over in het terras. Grote raampartijen leggen de link naar de inkomhal en het thuisbureau.
Inrichting
In de inkomhal verbergt een kastenwand de deuren naar de wc, de twee vestiairekasten en een polyvalente ruimte met uitklapbaar bed. Een dubbele taatsdeur leidt naar de leefruimte. Hier bevindt zich het thuisbureau dat ’s avonds via de patio de ondergaande zon toebedeeld krijgt en dat via een wand afgescheiden is van de keuken en de eethoek. Het bureaumeubel is, net zoals de kastenwand en de taatsdeuren, uitgevoerd in gezandstraalde eik. Aan de andere zijde van de dubbele deur vindt men de trap en de zithoek. Een vide met horizontaal bandraam laat het daglicht hier galant naar binnen vallen. Een schijf in gekorste leisteen tussen trap en zithoek kreeg, naast een dragende functie, boven ook een rol als borstwering toebedeeld. Grote keramische vloertegels in betonlook vullen de ingehouden kleurenwaaier aan.
Zwart en wit met warme tinten
De inrichting werd volledig op maat gemaakt. Zwarte en witte kleuren overheersen, terwijl de indirecte verlichting op de kast en in de vloer de ruimte en de leisteen ’s avonds in een warme gloed doet baden.
Het ontwerpprincipe wordt ook in de keuken consequent toegepast. Boven het keukeneiland in zwarte graniet hangt een armatuur met een witte buiten- en zwarte binnenzijde, dat exact de afmetingen van het eiland volgt. De beglaasde achtergevel met zwarte aluminiumprofielen zit in een zwarte nis die beschermt tegen oververhitting en contrasteert met de witte achtergevel. De tafel in de eethoek is op maat vervaardigd, met eik als afwerkingsmateriaal.
Energie-efficiënt
De verdieping is functioneel en compact, met een badkamer, een sanitaire cel met douche, een wc en twee kinderkamers en een ouderslaapkamer met instapdressing aan de tuinzijde. Keramische tegels voor de natte ruimtes wisselen af met eik voor de andere zones. De woning is uitgerust met een ventilatiesysteem D met warmterecuperatie, dat via een grondbuis lucht aanzuigt die al lichtjes gekoeld of verwarmd wordt. Centraal op het dak werden er zonnepanelen geplaatst die – tenzij men op het dak staat – niet zichtbaar zijn. Een warmtepomp met horizontale warmtewisselaar staat in voor de verwarming van de woonst. Esthetiek en uitstekende energieprestaties gaan hier met andere woorden hand in hand.