Voormalig schoolgebouw omgevormd tot woonproject met collectieve tuin

In het dorpscentrum van Westvleteren kan je niet om het schoolgebouw heen. ‘’t Schole’ prijkt in grote letters op het uithangbord aan de voorzijde, geflankeerd door een beeld van Sint-Jozef “Dat beeld hing vroeger boven de ingang van de school”, vertelt Marleen Recour, samen met haar man Dirk Van Hee eigenaar van het gebouw. “Voor de inwoners van het dorp gaat er wel wat sentiment gepaard met de dorpsschool. Daarom hebben we het beeld gerecupereerd en opnieuw opgehangen, zodat iedereen weet dat hier vroeger de Sint-Jozefschool gevestigd was.” 

Marleen en Dirk kochten het schoolgebouw na de sluiting in 2015. Voordien was het een wijkafdeling van de vrije basisschool van Oostvleteren. Omdat de kostprijs van het busvervoer te hoog werd, gaan alle kinderen voortaan op zelfstandige basis naar de hoofdschool in Oostvleteren. 

De vraag: van schoolgebouw tot woonproject  

Voor Dirk en Marleen bood een buitenkans zich aan. Marleen: “Mijn man en ik waren initieel van plan om het gebouw hiernaast te renoveren, het voormalige bankkantoor. We zijn met ons idee naar de architect gestapt en op zijn aanraden hebben we de school gekocht. Hij zag veel meer potentieel in dit gebouw en hij heeft gelijk gekregen.” Dirk en Marleen vatten hun renovatieplannen in eerste instantie aan met het oog op hun zoon Tom, die een beperking heeft en bij hen inwoont. “We wilden een soort van kangoeroewoning realiseren”, legt Dirk uit. “Onze bedoeling is om later in het grootste appartement op de bovenverdieping te gaan wonen en onze zoon in de studio erlangs. We denken ook al aan de toekomst. Als wij er niet meer zijn, heeft hij de medebewoners om op terug te vallen. We merken echt dat iedereen hier voor elkaar zorgt.”   
 

De oplossing: compacte woningen binnen bestaande structuur

Architect Erik Maeyaert tekende het ontwerp van ’t Schole uit: “De vraag van de eigenaars was eenvoudig: wat kan je met dit schoolgebouw doen? Er is van bij het begin gekozen om het schoolgebouw te behouden en niet af te breken. Als je het gebouw zou afbreken, is de site stedenbouwkundig voorzien voor de realisatie van twee woningen. Dat zijn er nu vijf geworden.”

De school is niet meer, maar het gebouw is nog duidelijk herkenbaar want langs de buitenzijde lijkt er weinig veranderd. De schoolmuur vooraan is verlaagd en de speelplaats erachter doet vandaag dienst als privéterras en parkeerplaats voor bewoners en bezoekers. Het vroegere sanitaire blok is omgevormd tot gemeenschappelijke fietsstalling voorzien van een laadpunt voor elektrische fietsen. In het gebouw zelf zijn vier appartementen en één studio ingericht. Een pad langs de zijkant leidt naar de ingang van het gebouw, die naar achteren is gebracht. Daar zijn het vroegere speelplein en zandbak heringericht als grote gemeenschappelijke tuin. Het klaslokaal achteraan heeft tegenwoordig een nieuwe functie als gedeelde, polyvalente ruimte voor de bewoners en voor de buurt. Bewoners komen er samen of huren het lokaal voor bijeenkomsten met familie of vrienden. Op het achterste gedeelte van de tuin van het bankkantoor zijn negen garages geplaatst.


Lees het volledige artikel op www.ruimtelijkrendement.be