Juliaan Lampens is een Belgische modernistische architect die in de jaren ’60 furore maakte met eigenzinnige, brute betonnen bouwconstructies. ASP Publishers geeft in een prachtig nieuw boek een overzicht van zijn belangrijkste realisaties. Architectura mag twee exemplaren wegschenken.
Juliaan Lampens
Juliaan Lampens werd in 1926 geboren en studeerde in 1950 af als architect aan Sint-Lucas in Gent. Zijn modernistische visie kwam er – mede vanwege de admiratie voor het werk van Le Corbusier en Mies van der Rohe – tot volle ontplooiing. Lampens startte meteen z’n eigen praktijk, maar kon z’n experimentele stijl pas na de Wereldtentoonstelling van 1958 ten volle ontwikkelen. Hij stond voor minimalistische betonarchitectuur, een logische constructieve opbouw in eerlijke materialen en pure soberheid. Toch stralen zijn constructies ook een zekere grandeur uit omdat ze vormelijk spektakel bieden en de limieten van het bewoonbare net niet overschrijden. Over z’n voorliefde voor beton zei hij ooit in een interview met Koenraad De Wolf: "Baksteen blijft een van de beste bouwmaterialen, maar helaas zijn de gebruiksmogelijkheden beperkt. Ik ben niet verliefd op beton, maar wel op de mogelijkheden die dat materiaal biedt. Het constructieve gebaar dat je als architect stelt, is immers de eerste stap naar schoonheid.” De door vorm en materiaalgebruik akoestisch perfecte Kapel van de Onze Lieve Vrouw in Kerselare leidde z’n definitieve doorbraak in.
Gebouwen als sculpturen
Juliaan Lampens maakte constructies die verder droegen dan de conventionele woonstijl. Zijn ontwerpen staan symbool voor een utopische, grenzeloze en avant-gardistische manier van leven. Experimenten met ruw beton en sculptuurachtige creaties waren hem niet vreemd. Pieter Uyttenhove omschreef z’n oeuvre als ‘een zoektocht naar oorspronkelijkheid van vorm en concept, naar de kracht van het geïsoleerde object, naar een geheel eigen architectuurtaal’. Op onze Architube vindt u een reportage waarin Lampens zijn visie op bouwen zelf toelicht.
Lampens' rudimentaire stijl is voor veel hedendaagse architecten nog steeds een belangrijke inspiratiebron. Hoewel zijn naam nauwelijks terug te vinden is in publicaties en overzichtswerken, tracht men hem via diverse initiatieven (bv. De vzw Juliaan Lampens, opgericht door oud-studenten en voormalige stagairs) opnieuw onder de aandacht te brengen.
Indien u dit niet uit het hoofd weet, vindt u het exacte aantal op de website van ASP.