MODERNISME. Atelierwoning Olivier Strebelle | André Jacqmain & Victor Mulpas, 1955-58

In Modernism : Olivier Strebelle house, studio and his garden (Dutch subtitled) from MODERNISTA on Vimeo.

Tussen de Brusselse gemeenten Ukkel en Linkebeek, aan het einde van een smalle, bergopwaartse, geplaveide weg, bevindt zich deels verborgen onder dichte begroeiing de modernistische atelierwoning van beeldhouwer Olivier Strebelle (1927-2017). Strebelle was een van de meest prominente naoorlogse Brusselse kunstenaars. Hij woonde en werkte 60 jaar lang in het huis. Vorig jaar besliste Brussels staatssecretaris voor Stedenbouw en Erfgoed Pascal Smet om de woning te beschermen.

In 1949 kocht Olivier Strebelle, toen amper 22 jaar oud, een zanderig perceel naast het Verrewinkelbos, op het platteland waar hij was opgegroeid. In 1955 bouwde hij op het perceel een huis en keramiekatelier. In 1958, toen de schaal van zijn beelden steeds groter werd, kwam er een beeldhouwatelier bij. Voor de bouw van zijn huis werkte Strebelle samen met zijn broer Claude en de bevriende architecten André Jacqmain (1921-2014) en Victor Mulpas (1928-1984). Delen van het interieur, zoals de kasten, deuren en de keuken, zijn ontworpen door Jules Wabbes.

Verschillende zaken vallen op, zoals de hoogteverschillen en het feit dat atelier en huis één zijn. Alles is gemengd: publiek en privé, creatie en dagelijks leven. Het gebouw weerspiegelt eenvoud, lichtheid en vrije circulatie. Het rechthoekige huis wordt gekenmerkt door een opeenvolging van functies, de een na de ander, in één lijn. Hieruit spreekt de levendige belangstelling van Strebelle voor de Japanse architectuur.

De panoramische ramen in het oosten van het huis functioneren als een soort televisieschermen, om te genieten van de zonsopgang en het vredige natuurlijke landschap. Ze vormen een eenheid tussen de kunst buiten en de kunst binnen. Ook opvallend is een grote, betonnen nokbalk, zichtbaar over de lengte van het huis, die de eetkamer en de hoofdwoonkamer verbindt met de keuken en een gang.

Het latere beeldhouwatelier werd half ingegraven in de tuin. Geïnspireerd door plantaardige en minerale vormen, bracht Olivier Strebelle planten, bomen en rotsen uit de hele wereld naar zijn huis en plantte ze in de tuin. Een opmerkelijke staalblauwe treurceder uit het Atlasgebergte in Marokko staat in een kleine Japanse tuin voor het huis. De sierlijke, treurende takken bedekken gedeeltelijk het koperen dak van het huis, waardoor het een charmant element wordt, dat vanuit verschillende hoeken zichtbaar is.

Modernista is het platform van Jacinthe Gigou waarmee ze het Belgisch modernisme, brutalisme en postmodernisme in de kijker zet. Zo maakte ze met ondersteuning van urban.brussels enkele video's van Brusselse modernistische parels uit de periode 1930 tot 1970.