In de nasleep van de open brief over de wooncrisis die door verschillende experten (waaronder NAV) de wereld werd ingestuurd, komt de renovatieplicht onder vuur te staan. Voor jonge mensen wegen renovatiekosten zo hard door dat ze uit de woningmarkt worden gedreven en genoodzaakt zijn langdurig te huren. Volgens sommigen zijn we dan ook beter af zonder renovatieplicht. “Dat is het kind met het badwater weggieten”, reageert NAV-directeur Steven Lannoo. “De overheid kan van de renovatieverplichting een veel socialere maatregel maken door net veel ambitieuzer uit de hoek te komen."
Onderzoeksjournalistiek moet voor zichzelf de lat zeer hoog leggen: zonder geen-rook-zonder-vuur-insinuaties of van-horen-zeggen-verhalen moeten feiten betonvast gedocumenteerd worden en tegensprekelijk bewezen worden. ‘De vrienden van het vastgoed’ slaagt overduidelijk in deze ambitie. Té overduidelijk blijkbaar, want de uitgever trok zich terug en Apache, de onafhankelijke nieuwssite, moest noodgedwongen het boek in eigen beheer uitbrengen. Een compliment!
“We stevenen af op een ongeziene wooncrisis. Alleen: de Wetstraat wil het nog niet inzien en de Dorpstraat weet niet wat gedaan. Het recht op (betaalbaar) wonen zal in elkaar stuiken als niet wordt ingegrepen.” Deze hoogdringende waarschuwing komt van een tiental experten uit zowel de vastgoed- en bouwsector, de sociale woningsector als de private huurmarkt, gespreid over heel het land. Als het over wonen gaat, blijft het debat volgens hen ondermaats, arm zelfs, en raakt men nauwelijks verder dan het verhaal van premies en subsidies. Om tot oplossingen te komen, vragen de experten de oude recepten in te ruilen voor een aanpak waarbij de grenzen worden opgezocht.
De verdichting van dorpskernen lijkt steevast gepaard te gaan met de bouw van appartementen op plekken waar deze niet thuishoren. Er is dan ook nood aan ontwerpend onderzoek naar nieuwe typologieën voor het dorpse wonen. Het Team Vlaams Bouwmeester lanceert een onderzoekstraject, om aan de hand van concrete cases na te gaan hoe we de kwaliteiten van het grondgebonden wonen kunnen koppelen aan een compacter, gestapeld model. Hoe komen we tot een hedendaagse, niet-stedelijke architectuurtaal die spoort met het ritme, het coloriet en het karakter van het dorp?
Wie naar de agenda van lezingen en tentoonstellingen kijkt, ziet dat in de architectuurcultuur de aandacht voor de natuur in de stad aan het toenemen is. Ruimtelijke ontwerpers moeten in toenemende mate ook plaats bieden aan hogere biodiversiteit in hun plannen; want die biodiversiteit in Vlaanderen komt steeds verder in de verdrukking.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn meent humor te hebben en kan het daarom niet laten te berichten over een letterlijk van de pot gerukt voorval in zijn domiciliestad K.
Het mag historisch genoemd worden dat in 2024, 85 (!) jaar na de wet van 20 februari 1939, die het inschakelen van een architect voor een bouwvergunning verplicht maakte, de Belgische architectenorganisaties met een gezamenlijk actieplan op de proppen komen. Eindelijk. Proficiat alvast. En dan zijn de verwachtingen uiteraard hooggespannen. Onterecht, want er wordt weer weinig ‘in ’t eigen hert’ gekeken.
Stad Antwerpen maakte een verordening inzake stedenbouwkundige lasten op. Op basis van opmerkingen uit het openbaar onderzoek paste ze de ontwerpversie van januari op een aantal elementen aan. Het college keurde nu de definitieve versie goed, die ter goedkeuring wordt voorgelegd aan de gemeenteraad. Deze verordening past in de context van de nieuwe bouwcode, die reeds werd goedgekeurd op de gemeenteraad van eind maart.
Kan je als architect nog je boterham verdienen? Die ongemakkelijke vraag houdt het beroep al langer bezig, maar een gedreven groep jonge architecten zette eind vorig jaar het debat op scherp. Hun brandbrief ‘Voor een betere architectuursector’ klaagde de ongunstige arbeidsvoorwaarden en lage lonen van starters in de sector aan. De oproep vond brede steun in het werkveld, haalde de nationale media en weerklonk tot in het federaal parlement. Ook de Orde van Architecten bleef niet doof voor de verzuchtingen van de jonge architecten. Breed en grondig overleg leidt nu tot een driedelig actieplan en een nieuw perspectief voor de sector.
In samenwerking met de Brusselse Bouwmeester lanceerde de Stad in 2023 een internationale architectuurwedstrijd voor de heraanleg van de Nieuwe Graanmarkt. Uit de vijf voorstellen werd het voorstel van het team Fallow-Basil Descheemaeker door een multidisciplinaire jury geselecteerd. Het team krijgt nu de opdracht om het voorstel verder uit te werken.