Project K13: Het verhaal van drie generaties op één unieke plaats

In 1948 kochten ir. Omer Van de Vyver en zijn echtgenote Simone De Brandt een afgebrande woning in Dendermonde. Van de open bebouwing stonden nog slechts drie gevels gedeeltelijk overeind. Hoewel er plannen waren om te slopen en volledig nieuw te bouwen, besloot de familie de gevel te restaureren om het karakter te bewaren. Daarmee legden ze de basis voor een huis dat drie generaties zou verbinden.

Wateroverlast en veerkracht

In februari 1953 trof een zware overstroming grote delen van Vlaanderen en Nederland. Ook het gelijkvloers van de woning liep volledig onder water. Toch bleef de familie investeren in de woning. In de jaren ’60 en ’70 volgden diverse renovaties zoals een nieuwe achterbouw met keuken en garages en een extra kamer op de verdieping langs de linkerzijde. Langs de rechterzijde werd een aanpalende woning gebouwd.

De voorgevel kreeg haar grootste transformatie: de kleine rondboogvensters maakten plaats voor grote aluminium ramen met dubbel glas – typerend voor de tijd en bedoeld om licht en een moderne uitstraling binnen te brengen. Grootvader Van de Vyver was bovendien een pionier in isolatie: hij voorzag al “isolation moderne” in de wanden, ongezien in die periode. De speklagen in de gevel verdwenen jammer genoeg achter de keramische steenstrips die ook zo typisch waren voor die jaren.

Van tweede naar derde generatie

n de jaren ’80 verhuisden de grootouders en bleef de woning in gebruik door de tweede generatie, die vooral instandhoudingswerken uitvoerde. Pas in 2023 brak een nieuw hoofdstuk aan: kleinzoon Fabrice Moonen en zijn vrouw Joline Nollet – zaakvoerders van Monoliet Architectuur – namen het ouderlijk huis in handen.

Hun missie: de woning transformeren tot een architectenkantoor met woonfunctie. Geen evidente opgave, want naast de ambitie voor een energetisch ingrijpende renovatie was er de emotionele band. Daarom werd er nostalgisch omgesprongen met elementen zoals de schouwmantel die de grootouders zelf hadden gemaakt, en werden de speklagen van de originele gevel in ere hersteld.

Circular Brick als derde gevel

Bij het onderzoek ter plaatse bleek dat de originele gevelstenen niet meer te recupereren waren. De steenstrips uit de jaren ’70 verwijderen zou de speklagen beschadigen, en dus besloten de architecten een nieuwe gevel en isolatielaag voor de oude te plaatsen.

Na een lange zoektocht viel de keuze op de Circular Brick Red 002 van Steenbakkerij Vande Moortel. Deze gevelsteen, volledig vervaardigd uit gerecycleerde secundaire grondstoffen, bood precies wat ze zochten: een steen met een minimale ecologische impact. Het detail van de speklagen werd bekomen in combinatie met de bleek-beige NATURE7 Brick J. Beide stenen hebben de ECO-7-size tail­lering, wat in dit geval extra ruimte bood voor de isolatie.

De nieuwe gevel combineert de klassieke speklagen die verwijzen naar de originele woning met de grote openingen uit de jaren ’70. Zo wordt het beste van twee generaties verenigd in een eigentijds, toekomstgericht ontwerp.

Buitenruimte met recuperatieklinkers

Ook de buitenaanleg ademt circulariteit. Fabrice en Joline kozen voor recuperatieklinkers afkomstig van de Grote Markt in Sint-Niklaas. Daar gaf de stad het voorbeeld door meer dan 60% van de oude Vande Moortel-kleiklinkers te hergebruiken in de heraanleg. Het resterende deel kwam beschikbaar als recuperatiemateriaal. Deze aanpak minimaliseert bouwafval en illustreert de kracht van duurzaam circulaire bouwmaterialen.

Een verhaal van identiteit en circulariteit

De renovatie van Killeweg 13 is meer dan een architecturale ingreep. Het is een project waarin identiteit, erfgoed en circulariteit samenvloeien. De Circular Brick en de gerecupereerde kleiklinkers zijn geen toevallige keuzes, maar bewuste materiaalkeuzes die het verhaal van instandhouding ondersteunen.

Zo groeit een woning die 77 jaar familiegeschiedenis belichaamt uit tot een inspirerend voorbeeld van circulair bouwen – klaar voor de toekomst en voor de volgende generatie.