Onze huiscolumnist Filip Canfyn zal het niet hebben over de elpee ‘Ethisch Reveil’ (1979) van Raymond Van het Groenewoud (met het onverwoestbare ‘Brussels by night’) maar wel over een initiatief van enkele grotere en kleinere projectontwikkelaars om het hoofd te bieden aan de kritiek op en het wantrouwen ten opzichte van hun praktijken.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest in drie weekendkranten drie artikels, die willens nillens blijken met elkaar te maken te hebben. Wat is de link tussen woningnijd, belastingen, managementvennootschappen en onvermogen?
Onze huiscolumnist Filip Canfyn volgt het terechte debat rond het electoraatpamperen in Anderlecht (Pano-reportage 19.11.24.) maar wil het probleem van die politieke praktijk ruimer zien dan cadeaugedrag met (ocharme) leeflonen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn wil het, om beleefd te kunnen blijven, niét hebben over de hypocriete COP in Bakoe maar blijft liever alhier haken in een elektrisch verleden om een energieke oproep te doen aan de ontelbare Architectura-lezers.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn durft te wedden dat de titel van zijn column eerder als ‘iemeel’ dan als ‘eemaj’ zal gelezen worden. In elk geval wil hij onder die tweede noemer het niet onbekende verhaal over Le Creuset én Victor Horta ook eens vertellen (met dank aan Kim Clemens, Het Nieuwsblad, 09.11.24.).
Onze huiscolumnist Filip Canfyn verkrampt wanneer hij leest dat een architectuurmonument na bijna een eeuw toch nog in diskrediet gebracht wordt door een politieke club met een donkerbruine rand.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn lacht met dé ridicule vastgoedramp van deze eeuw om de vreselijke natuurrampen van deze tijd figuurlijk weg te spoelen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest de bezoekersgids ‘Stadsvilla voor beginners’, de brochure bij de expo, die VAi (Vlaams Architectuurinstituut) wijdt aan dat concept van Dogma (De Singel, 04.10.24. – 09.02.25.). Opeens krullen zijn tenen van plaatsvervangende schaamte.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft vorige week een algemeen beeld van Manhattan vandaag (geen relevant samenlevingsmodel maar een narcistische illusie) geschetst, deze week focust hij op de stedenbouw en architectuur aldaar.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft onlangs voor altijd afscheid genomen van Manhattan, het deel van New York dat zichzelf graag als slapeloze ‘stad der steden’ verkoopt. Hij beseft nu dat deze slogan niet voor een relevante toekomst maar voor een narcistische illusie staat. Vandaag schetst hij een algemeen beeld, volgende week fileert hij de lokale stedenbouw en architectuur.