Onze huiscolumnist Filip Canfyn ontvlucht zijn pretstad boordevol deejees en andere knaldrangers. Hij strijkt drie dagen neer in Luik, la cité ardente qui ne dort jamais maar minder lawaai maakt. Hij gaat er zelfs twee architectuurconfrontaties aan.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn gaat in een centrumstad luisteren naar de publieke voorstelling van een ambitieus woonplan, dat bijna twee jaar lang uitgedokterd werd door een ontwerpteam in opdracht van een ervaren schepen. Zijn ergernis neemt gaandeweg toe en hij verlaat de zitting na de vierde zogenaamde beleidspijler. Kan dit nu echt niet anders én beter?
Onze huiscolumnist Filip Canfyn grijpt de zenuwachtige media-aandacht, één jaar na de instorting van de school De Zuidzin in Antwerpen, aan om nog eens zijn punt rond buitenlandse bouwvakkers te maken. Zijn maag keert nog altijd, het tij niet.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn brengt hulde aan de overleden Maria Paula Figueiroa Rego (1935-2022), de Portugees-Britse kunstenares, die sinds haar overzichtstentoonstelling vorig jaar in Tate Modern willens nillens een startist werd. Haar oeuvre is letterlijk zo indrukwekkend dat het pijn aan de ogen doet.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn maakt zich, tijdens een zonnige fietstocht door vruchtbare velden, behoorlijk druk na een toevallige confrontatie met een harde realiteit. Of hoe zonevreemd wereldvreemd wordt.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest in De Standaard (25.05.22.) het dubbelinterview met Hugo de Jonge, Nederlands minister van Volkshuisvesting, en Matthias Diependaele, Vlaams minister van Wonen. Een CDA’er en een NVA’er aan één tafel, dat moet gezellig worden. Quod non. De journalist spreekt van ”ideologisch mijlenver uit elkaar”.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest tevreden het sterke nummer 53 van Ruimte, het VRP-vakblad, dat onder de noemer ‘De bouwshift’ en onder de leiding van Hans Tindemans (VRP) en Peter Lacoere (HoGent) nagels met koppen slaat. Eén nagel doet wel wanhopen …
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft al meermaals zijn bezorgdheid geuit over het gebrek aan ’sense of urgency’ rond integrale duurzaamheid. Ontwerpers, aannemers, ontwikkelaars en huishoudens denken al snel goed bezig te zijn. Nu laat een starchitect pur sang zich zelfs een groene pionier noemen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn zoekt elke week een in brede zin architectuurgerelateerde topic om een punt te maken. Vanuit zowel vogel- als kikkerperspectief bekijkt hij de mens, zijn producten en zijn conflicten. Om maar te zeggen: dit keer gaat het over ‘ghosting’.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn laat zichzelf nogmaals vrijwillig stalken door architect-aannemer Auguste Perret, die al de hoofdrol speelt in onder meer ‘Standaardtaal’ (19.04.22.). Schuldige aanleiding voor deze mentale achtervolging is een ontwerp van Eduardo Souto de Moura, de Portugese grootmeester van de gewortelde eenvoud.