Onze huiscolumnist Filip Canfyn houdt nogal van schrijven (wie deze rubriek regelmatig leest weet er alles van). Vorig jaar maakte hij in alle stilte samen met een merkwaardig man een prettig boekje, dat deze maand een al even leuk staartje krijgt. Zijn verhaal wordt afgesloten met een warme oproep.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft al eerder met scherp geschoten op de kleine en grote uitbuiting van buitenlandse werkkrachten in de grote bouw- en ontwerpwereld. Ondanks zijn dure belofte om zich rond deze topic wat in te houden kan hij één schot voor de boeg niet laten liggen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft de Startnota van de onderhandelingen voor de nieuwe Vlaamse regering grondig gelezen. Hij moest onmiddellijk aan Charles Darwin denken. Hij legt uit graag waarom.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft uiteraard tijdens de voorbije komkommertijd het zogenaamde nieuws blijven volgen en zet daarom zijn lange tanden in een onderwerp, dat vreemd genoeg tijdens de vakantie voor krantenkoppen zorgde: de appartementitis of verappartementering.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn komt steeds uitstekend uitgerust terug van zijn vakantie. Hij meldt zich met een bijgevulde inktpot en een aangescherpte pen achter de hand. Aan de start van een nieuw Steen & Been-seizoen kijkt hij wel nog even achterom, richting Atlantische Oceaan.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn zit reeds in een halve vakantiemodus: voor zijn (intussen 193ste en) laatste Steen & Been vóór het zomerreces beperkt hij zijn pennetrekken tot vertalingen uit het Engels. Hij wenst iedereen trouwens een deugddoende …stop.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn vertelt een verhaal, dat meandert als een onzichtbare draad, lopend van Devos-Lemmens over Graham Bell naar Jacques Brel. Een zonneslag?
Onze huiscolumnist Filip Canfyn zit blijkbaar helemaal in een dipje wanneer hij het over de openbare ruimte heeft: vorige week had de feeststad het verkorven, deze week moet de 'fietser' (nog) eens op de blaren zitten.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft weer zijn periodieke stadsvlucht achter de rug: tijdens het weekend van de vurige tongen verlaat hij zijn binnenstedelijke flat om twee nachten te kùnnen slapen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn kan als dagelijkse treintrambusser veel lezen en acht zich daarom een lucky guy. Als kwantiteit bovendien op voldoende wijze vergezeld wordt van kwaliteit, dan kan zijn geluk niet op. "BRUTOPIA – De dromen van Brussel" (De Bezige Bij, 2019) van Pascal Verbeken mag daarom vanaf nu met recht en reden een must read genoemd worden.