In zijn laatste pennenvrucht vraag Filip Canfyn zich af of de steeds verder toenemende automatisering wel een goede zaak is:"Ik wil niet meegaan in oerconservatisme of doemdenkerij maar we moeten toch blijven nadenken over zowel vermijdbare nevenschade als ongewenste resultaten. Evolutie moet nog zin hebben maar geen doel op zich worden."
Filip Canfyn ziet de komst van de eerste kassaloze supermarkt met lede ogen aan. "Moet een winkel echt een te mijden schuilplaats voor misantropen worden, waar het personeel slechts uit rekkenvullers en systeemuitleggers bestaat?", vraagt hij zich af in een nieuwe Steen & Been.
De column 'Schuldig verzuim', waarin Filip Canfyn zich kritisch uitlaat over een persbericht dat de Vlaamse Confederatie Bouw de wereld in stuurde, lokte veel reactie uit. Zowel de Confederatie als Jelle Laverge, docent aan de UGent, lieten weten het niet eens te zijn met de analyse van Canfyn.
Filip Canfyn verslikte zich afgelopen week in zijn koffie bij het lezen van de krantenkop: "Containers: de nieuwe sociale woningen?". Lees hier wat Canfyn denkt over deze 'spaceboxen in getto's'.
Na Jelle Laverge reageert ook de Vlaamse Confederatie Bouw op de column 'Schuldig Verzuim'waarin Filip Canfyn zich kritisch uitlaat over hetpersbericht 'Debat rond woningtype leidt aandacht af van reële uitdagingen' dat de Confederatie de wereld instuurde. Hieronder leest u de reactie van de Vlaamse Confederatie Bouw.
"Wat bezielt een notoire belangengroep zoals de Vlaamse Confederatie Bouw (VCB), de pleitbezorger van de aannemers, om mordicus te willen bewijzen dat een viergevelwoning energetisch en ecologisch evenwaardig is aan een rijwoning?", stelt Filip Canfyn in zijn nieuwe column. "Waarom wordt het lontje van VCB nog korter rond een woningtype, dat qua omzet toch maar 15 % van de bouwaanvragen uitmaakt? Welk belang wordt hier finaal verdedigd door VCB?"
Verschoning maar het wordt zeer ernstig dit keer. Ik zal immers drie stukken uit 'DIS-COUNT' (A+ 269), in casu, 'Shopping Towns Belgium' (Janina Gosseye & Tom Avermaete), 'De gijzeling van de openbare ruimte?' (Gérald Ledent) en 'Uplace of Shopping K? Nee, bedankt' (Gideon Boie), eigenzinnig samplen tot een herkenbaar tragisch verhaal.
Vorige week werd de Paardenmarkt in Antwerpen opgeschrikt door een catastrofale ontploffing. "Mijn leeftijd maakt mij wantrouwig wanneer ik een gasgeur, veel slachtoffers, een volksbuurt en een neen-knikkende eigenaar in één paragraaf tegenkom", stelt huiscolumnist Filip Canfyn in zijn 125ste Steen & Been. "In de stad melkt men geen duiven maar huisjes, denk ik dan."
2017 gaat de geschiedenis in als het jaar, waarin de mensheid de term 'betonstop' uitvond en zichzelf begon te redden door te veranderen. Dat laatste wordt vanaf 2018 wellicht fake news of voer voor naïeve nieuwjaarsbrieven. Onze navelstarende Vlaamse middenklasse zet zich alvast reeds schrap om elke verandering consequent af te blokken.
Het eerste wapenfeit van huiscolumnist Filip Canfyn in 2018, over architectuur en humor. "Ik verneem graag hoe in niet-architectenkringen gekeken wordt naar architectuur: het is niet altijd plezant maar in elk geval leerzaam."