Deze week laat huiscolumnist Filip Canfyn zijn kritisch licht schijnen over het zogenaamde microwonen."Tien jaar geleden werd de serviceflatuier leeggemolken, vijf jaar geleden werd de studentenkamerdweil uitgewrongen en nu moet iederéén wijsgemaakt worden dat wonen op 25 m² leuk is en moét zijn. Omdat het betaalbaar is! Ja? Ik denk het niet."
Huiscolumnist Filip Canfyn herlas onlangsGanz Unten' alias 'Ik (Ali)van Günter Walraff. Dat deed hem in zijn pen kruipen. "Ja, ik weet het, ik schrijf wel eens meer over deze sociale dumping. Ik zie het ook elke dag gebeuren en als je dan een boek leest van zò lang geleden, dat met andere woorden maar met dezelfde walging beschrijft hoe economische krachten hun vunzig voordeel doen met mensen, die kost wat kost vechten voor het overleven van zichzelf en hun naasten, dan moet het e...
De kogel is door de kerk! De geest is uit de fles! De kat is in de zak! In elk geval, de issue dieal lang niet meer de Oosterweelverbinding zou mogen genoemd worden maar wel het infrastructureel antwoord op het mobiliteitsinfarct rond Antwerpen, heeft na zoooo lang een soort van consensus bereikt tussen dorpspolitiek, betonzucht, verkeersdeskundigheid en middenvelddruk. Ik krijg het misschien moeilijk op papier maar ik ben alleszins blij.
Welgeteld vijftig jaar geleden wordt het Manhattan-project in de Brusselse Noordwijk juridisch op gang geschoten. Deze megalomane vastgoedorgie, die nat droomt van 80 (!) torens tot 160 meter hoog en van bijna één miljoen vierkante meter kantoorprairie, wordt op 4 torens na nooit uitgevoerd. 53 hectaren vol wonende mensen en simpele bedrijvigheid worden wél voor altijd weggeveegd. Het getuigt zelfs bijna van een onwerkelijk sarcasme dat op de plek, waar een halve eeuw gel...
Na de zotte weken, die doen geloven dat iedereen een nieuwe auto moet kopen, is het traditiegewijs de beurt aan de Batibouweuforie, die de burger een baksteen in de maag wil aanpraten. Wie de B van bouw zegt moet ook de A van architect zeggen, dus gaan onze gedachten eens naar die beroepsgroep in de marge van de Batibouwcommunicatie.
"Ik lees in hoofdstadkrant 'Bruzz' dat steeds meer Brusselse leerlingen buiten hun stad, richting Vlaams-Brabant, school lopen", aldus huiscolumnist Filip Canfyn. Dit fenomeen groeide op vijf jaar tijd met 30% en in niet-Brusselse scholen worden tot bijna 10% Brusselse leerlingen geteld. Waarom?" vraagt Canfyn zich af.
Goed een jaar geleden nam Filip Canfyn de nieuwbouwwijk Heulebrug op de korrel. "Verkavelingsvlaanderen op zijn slechtst met een (zee)luchtje", aldus Canfyn. "Ik kom niet veel terug op oud zeer maar deze keer kan ik het niet vermijden. Er wordt weer vlot in de betere immobijlagen geadverteerd voor vier nieuwe residenties, dus voor een tros appartementen in het echte dorp 'Heulebrug'. Voor twee slaapkamers vanaf (!) 350.000 euro (inclusief BTW). Dus weeral zéér betaalbaar. De leu...
Huiscolumnist Filip Canfyn neemt het fenomeen van de Actionwinkels onder de loep: een kar vol guilty pleasures aan bodemprijzen. "We shoppen ons hier werkloos.Getuigt het dan van cynisme als ik omwille van die Action-logica schrik heb van wat ik elke dag zie in de architectuur- en bouwwereld?"
Ik lees al jaren elke dag veel kranten, begeesterd door verse info, gedegen duiding en puur plezier. In 2016 kwamen twee nieuw(s)e spelers aan het venster piepen, die de dagbladlol voor mij dubbel en dik maken. Er mag immers ook al eens gelachen worden, als dit maar ernstig gebeurt.
Een tweede deel van de duik in "vOlOp bOb – Wijze woorden van bOb Van Reeth, groot architect en bouwmeester". We verlaten de bespiegelingen rond 'hét vak' en 'dé architectuur' en we steken onze neus in 'dé mens' en 'dé architectuurgebruiker', zelfs in 'dé architect'. Een verkenning met een reukje dus.